นักบุญฟรังซิส บุรุษผู้รักสิ่งสร้าง
นักบุญฟรังซิส ได้รับการยกย่องว่าเป็นนักบุญ ผู้อุปถัมภ์สัตว์และระบบนิเวศ เพราะท่านรักทุกสรรพสิ่งที่พระเจ้าสร้าง ดั่งเช่นครั้งหนึ่ง ท่านได้ออกไปเทศนาที่ตำบลการนาโดและก่อนที่ท่านจะเริ่มเทศน์สอน ท่านได้สั่งให้นกกระจาบอยู่เงียบ ๆ จนกว่าท่านจะเทศน์เสร็จ นกเหล่านั้นก็นบนอบ ท่านจึงได้เทศน์สอนประชาชนอย่างร้อนรน ทุกคนที่ได้ฟังก็มีความศรัทธา เมื่อเทศน์จบ ท่านเงยหน้าขึ้นเบื้องบน และสังเกตว่ามีนกจำนวนมากเกาะอยู่บนกิ่งไม้ ท่านจึงบอกกับเพื่อน ๆ ว่า “คอยอยู่ที่นี่ก่อน ฉันจะไปเทศน์ให้น้องนกฟัง” แล้วท่านก็เดินไปที่สวนนั้นและเริ่มเทศน์ให้กับนกที่เกาะอยู่บนต้นไม้ นกก็พากันบินลงมาหาท่าน มารวมกันเป็นหมู่ เมื่อท่านเทศน์จบแล้ว พวกนกก็ไม่ยอมไป ท่านจึงเดินไปมาระหว่างนกพวกนั้น ต่อมาเมื่อท่านอวยพรแล้วพวกนกจึงยอมจากไป
คำเทศน์สอนบรรดานกมีดังนี้ “พี่น้องนกทั้งหลาย พวกเจ้าจำต้องสรรเสริญพระเจ้าเสมอในทุกแห่งหน เพราะพระองค์ได้ทรงสร้างพวกเจ้ามา ให้มีอิสระในการบินไปได้ตามใจชอบ ให้มีเครื่องแต่งกายเป็นสองและสามชั้น และได้สงวนพืชพันธุ์ของพวกเจ้าไว้ในเรือของโนอาห์ เพื่อเผ่าพันธุ์ของพวกเจ้าจะได้ไม่ลดน้อยลงในโลก และยังให้เกียรติแก่พวกเจ้า โดยให้เป็นสัตว์อยู่ในอากาศ นอกจากนี้ พวกเจ้ามิได้หว่านข้าวหรือเก็บเกี่ยว พระองค์ก็ได้ทรงบำรุงเลี้ยงโดยให้มีแม่น้ำลำธารสำหรับดื่ม มีภูเขาและเหวเป็นที่พักพิง มีต้นไม้ใหญ่ ๆ เป็นที่อาศัยและทำรัง และทั้ง ๆ ที่พวกเจ้าไม่รู้จักสนเข็มหรือเย็บผ้า พระองค์ก็ได้ทรงตกแต่งพวกเจ้าและบรรดาลูกหลานด้วยขนอันงดงาม เพราะเหตุนี้ พี่น้องนกทั้งหลายจำเป็นที่พวกเจ้าจะต้องรักพระผู้สร้างมาก ๆ เพราะพระองค์ได้ทรงโปรดพระคุณมากมายแก่พวกเจ้า และจงระวังตัวอย่าได้มีใจอกตัญญูแต่จงพยายามสรรเสริญพระองค์เป็นนิตย์” ขณะที่ท่านกล่าววาจาเหล่านี้ พวกนกทุกตัวต่างก็อ้าปาก ยื่นคอออก กางปีก ผงกหัวคำนับพร้อมกับมองดูท่านนักบุญด้วยความรักใคร่ เป็นการแสดงให้รู้ว่าพวกมันรู้และเข้าใจคำเทศน์สอนของท่าน ส่วนท่านนักบุญฟรังซิสก็พลอยร่วมความร่าเริงยินดีไปกับพวกนกเหล่านั้นด้วย พร้อมกับรู้สึกพิศวงมากในจำนวนของนกเหล่านั้น ทั้งสวยงามและแตกต่างกัน
ในที่สุดท่านนักบุญก็ได้ยกมือขึ้น ทำสำคัญมหากางเขนและอนุญาตให้มันไปได้ ทันใดนั้นพวกนกทุกตัวก็กระโดดไปมาและประสานเสียงกันอย่างน่าพิศวง และตามเครื่องหมายที่นักบุญ ฟรังซิสให้แก่พวกนกนั้น พวกนกก็แบ่งออกเป็นสี่พวก พวกหนึ่งบินไปยังทิศตะวันออก อีกพวกหนึ่งบินไปยังทิศตะวันตก พวกที่สามบินขึ้นไปยังดวงอาทิตย์ ส่วนพวกที่สี่บินไปยังทิศใต้ นกต่างบินกันไปเป็นพวก ๆ พลางขับร้องเพลงอย่างน่าพิศวง เหตุการณ์นี้เป็นเครื่องหมายถึงอนาคตของคณะ ฟรังซิสกันด้วย คือพวกฤๅษีของนักบุญฟรังซิสจะทวีจำนวนขึ้น และจะแยกกันเทศน์ทั้งสี่ทิศ
