“ความมืดมนฝ่ายวิญญาณ” มันน่ากลัว แล้วแบบไหนถึงเรียกว่ากำลังตกอยู่ในภาวะนี้

ให้พระวาจาพระเจ้าตรวจสอบจิตใจเรา เพื่อเตือนเราจะได้ไม่ตกในภาวะนี้

บางคนถูกจองจำอยู่ในที่มืดและในเงาแห่งความตาย มีความทุกข์และถูกล่ามด้วยโซ่ตรวน เพราะเขากบฏต่อพระบัญชาของพระเจ้าและดูหมิ่นแผนการของพระผู้สูงสุด (สดด. 107:10-11)

หนทางของคนชั่วร้ายเป็นเหมือนความมืดทึบ เขาไม่รู้ว่าเขาจะสะดุดอะไร (สภษ. 4:19)

ผู้ใดสาปแช่งบิดาหรือมารดา ชีวิตของเขาจะเป็นเหมือนตะเกียงที่ดับในความมืดมิด (สภษ. 20:20)

วิบัติจงเกิดแก่คนที่เรียกความชั่วร้ายว่าเป็นความดี และเรียกความดีว่าเป็นความชั่วร้าย วิบัติจงเกิดแก่ผู้ที่คิดว่าความมืดเป็นแสงสว่าง และแสงสว่างเป็นความมืด (อสย. 5:20)

ข้าพเจ้าจะพูดและให้คำตักเตือนแก่ผู้ใด เพื่อเขาจะได้ฟัง ดูซิ หูของเขาทั้งหลายยังอุดตันอยู่ เขาฟังไม่ได้ยิน ดูซิ พระวาจาของพระยาห์เวห์เป็นสิ่งที่เขาดูหมิ่น เขาไม่อยากฟัง (ยรม. 6:10)

บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ท่านอาศัยอยู่ในหมู่พงศ์พันธุ์กบฏ เขามีตาเพื่อเห็น แต่ไม่ยอมดู มีหูเพื่อฟัง แต่ไม่ยอมฟัง เพราะเขาเป็นพงศ์พันธุ์กบฏ (อสค. 12:2)

ถ้าดวงตาของท่านไม่ดี สรรพางค์กายของท่านก็จะมืดไปด้วย ฉะนั้น ถ้าความสว่างในท่านมืดไปแล้ว ความมืดจะยิ่งมืดมิดสักเพียงใด (มธ. 6:23)

ประเด็นของการตัดสินลงโทษก็คือความสว่างเข้ามาในโลกนี้แล้วแต่มนุษย์รักความมืดมากกว่ารักความสว่าง เพราะการกระทำของเขานั้นชั่วร้าย (ยน. 3:19)

ทุกคนที่ทำความชั่วย่อมเกลียดความสว่าง และไม่เข้าใกล้ความสว่างเกรงว่าการกระทำของตนจะปรากฏชัดแจ้ง (ยน. 3:20)

กลางคืนล่วงไปมากแล้ว กลางวันก็ใกล้จะมาถึง ดังนั้น เราจงละทิ้งกิจการของความมืดมนเสีย แล้วสวมเกราะของความสว่าง (รม. 13:12)

จงดำเนินชีวิตอย่างมีเกียรติเหมือนกับเวลากลางวัน มิใช่กินเลี้ยงเสพสุราเมามาย มิใช่ปล่อยตัวเสพกามอย่างผิดศีลธรรม มิใช่วิวาทริษยา (รม. 13:13)

ผู้ที่ไม่มีความเชื่อ ซาตานพระของโลกนี้ ทำให้จิตใจของคนเหล่านั้นมืด เพื่อมิให้เขาแลเห็นแสงสว่างคือข่าวดีเรื่องพระสิริรุ่งโรจน์ของพระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้า (2คร. 4:4)

อย่าสมาคมกับผู้ไม่มีความเชื่อ ความชอบธรรมและความไม่ชอบธรรมมีอะไรร่วมกันบ้าง แสงสว่างและความมืดอยู่ด้วยกันได้อย่างไร (2คร. 6:14)

จงอย่าเกี่ยวข้องกับกิจการแห่งความมืดซึ่งไร้ผล ตรงกันข้าม จงประณามกิจการเหล่านั้น (อฟ. 5:11)

เพราะสิ่งต่าง ๆ ที่กระทำกันอย่างปิดบังซ่อนเร้นนั้น แม้เพียงพูดถึงก็น่าละอายแล้ว (อฟ. 5:12)

ส่วนท่าน พี่น้องทั้งหลาย อย่าดำรงชีวิตในความมืด เพราะวันนั้นจะมาถึงโดยไม่รู้ตัวเหมือนขโมย (1ธส. 5:4)

พระจิตเจ้าตรัสไว้อย่างชัดเจนว่า ในยุคสุดท้ายบางคนจะละทิ้งความเชื่อ และเปลี่ยนไปสนใจจิตที่หลอกลวงและสนใจคำสอนของปีศาจ (1ทธ. 4:1)

จะถึงเวลาหนึ่งที่พวกเขาจะไม่ต้องการฟังคำสอนที่ถูกต้อง แต่จะแสวงหาครูจำนวนมากมาอยู่ร่วมกัน เพื่อจะได้สอนสิ่งที่ตนอยากฟัง พวกเขาจะไม่ยอมฟังความจริง แต่จะเปลี่ยนไปฟังเทพนิยาย (2ทธ. 4:3-4)

ถ้าเราพูดว่า เราสนิทสัมพันธ์กับพระองค์ แต่ยังดำเนินชีวิตอยู่ในความมืด เราก็กำลังพูดเท็จ เพราะเราไม่ดำเนินชีวิตอยู่ในความจริง (1ยน. 1:6)

ผู้ที่อ้างว่าตนอยู่ในความสว่าง แต่เกลียดชังพี่น้องของตน ผู้นั้นยังจมอยู่ในความมืด (1ยน. 2:9)

ผู้ที่เกลียดชังพี่น้องของตน ก็อยู่ในความมืด และเดินวนเวียนอยู่ในความมืด โดยไม่รู้ว่าเขากำลังเดินไปทิศทางใด เพราะความมืดทำให้ตาของเขาบอด (1ยน. 2:11)