การสร้างบทเรียนสำหรับการอบรมเยาวชน
         ในการฝึกอบรมเยาวชนนั้น ผู้อภิบาลจำเป็นจะต้องสร้างบทเรียนหรือกิจกรรมเพื่อนำไปใช้อบรมบรรดาเยาวชนที่ตนเองรับผิดชอบ ต่อไปนี้เป็นข้อเสนอแนะเพื่อให้ผู้อภิบาลได้ไตร่ตรองก่อนที่จะลงมือสร้างบทเรียนหรือกิจกรรม คือ สำรวจความรู้เชิงประสบการณ์ แสวงหาความรู้เชิงทฤษฎีหรือหลักคำสอน บูรณาการให้เกิดความรู้ใหม่

1. สำรวจความรู้เชิงประสบการณ์
    • เยาวชนมีประสบการณ์ ประสบการณ์ทุกชนิดมีผลกระทบต่อชีวิตของเยาชน เยาวชนจึงเรียนรู้จากประสบการณ์ของตน
   • ถ้าเราจัดบทเรียนหรือกิจกรรมที่พวกเขามีประสบการณ์มาแล้วบ้างและเป็นเรื่องที่พวกเขาสนใจหรือต้องการเรียนรู้ บทเรียนหรือกิจกรรมนั้นก็จะได้รับการต้อนรับ แต่ถ้าไม่ก็จะเกิดการต่อต้าน
   • ถ้าผู้อภิบาลไม่คำนึงถึงประสบการณ์ของพวกเขา เขาก็จะขาดข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นไป
   • แต่ถ้าผู้อภิบาลช่วยเยาวชนให้เปิดเผยถึงประสบการณ์ของตนเอง แล้วให้เรียนรู้จากประสบการณ์นั้น เรื่องใดที่ดีมีประโยชน์ให้เขาได้สานต่อ แต่ถ้าเรื่องใดที่ไม่ถูกต้องเราจะได้ช่วยกันแก้ไขปรับปรุงโดยให้พวกเขาได้ใช้ความคิดเชิงวิพากษ์วิจารณ์อย่างสร้างสรรค์

2. แสวงหาความรู้เชิงทฤษฎีหรือหลักคำสอน
  • เยาวชนต้องการรู้ว่าประสบการณ์ที่ตนมีนั้นตรงกับทฤษฎีหรือหลักการอะไร หรือมันผิดถูกอย่างไร
  • สำหรับการฝึกอบรมพระศาสนจักรมี 3 แหล่งกำเนิดที่สำคัญเพื่อการตรวจสอบคือ พระคัมภีร์ ธรรมประเพณี และเทววิทยา

3. บูรณาการให้เกิดความรู้ใหม่
  • คือการบูรณการระหว่างความรู้จากประสบการณ์กับความรู้ทางทฤษฎีให้เกิดเป็นความรู้ใหม่ในชีวิต หรือทำให้ความรู้เก่าชัดเจนมากยิ่งขึ้น และนำไปใช้ได้อย่างมั่นใจ
  • ผู้อภิบาลต้องช่วยให้เยาวชนเป็นนายของตนเองในการคิด ตัดสินใจ สร้างเจคติและแสวงหาทักษะที่จำเป็นต่อเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้
  • เกิดความรู้สึกว่าสิ่งที่ได้เรียนรู้นั้นช่วยเพิ่มเติมสิ่งที่เคยมีประสบการณ์หรือได้เรียนมาแล้ว และสามารถถ่ายทอดความรู้ใหม่นี้ไปให้ผู้อื่นได้ด้วย