เมื่อเราภาวนา ทำไมเราจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากบรรดานักบุญ ?
💟นักบุญคือผู้ที่ลุกโชติช่วงด้วยพระจิตเจ้า พวกท่านรักษาไฟของพระเจ้าที่ลุกอยู่ในพระศาสนจักรแม้ในขณะที่บรรดานักบุญมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ท่านภาวนาอย่างร้อนรนและเป็นแบบอย่างแก่ผู้อื่น เมื่อเราอยู่ใกล้ชิดกับพวกท่านจึงเป็นการง่ายที่จะภาวนา
💟แน่นอนว่าเรามิได้นมัสการบรรดานักบุญ แต่เราได้รับอนุญาตให้วอนขอพวกท่านที่อยู่ในสวรรค์ เพื่อท่านจะได้เสนอคำอ้อนวอนของเราต่อพระบัลลังค์ของพระเจ้า ( CCC2683-2684)
💛ในท่ามกลางบรรดานักบุญผู้ยิ่งใหญ่ ได้เกิดการพัฒนาลักษณะพิเศษของโรงเรียนแห่งจิตตารมณ์ ซึ่งเปรียบเหมือนแถบแสงเจ็ดสีที่ทุกสีมุ่งไปสู่แสงบริสุทธิ์ของพระเจ้า
💙บรรดานักบุญ เริ่มจากองค์ประกอบพื้นฐานของความเชื่อ และการอุทิศตนแด่พระเจ้า เช่น จิตตารมณ์คณะฟรังซิสกัน เริ่มต้นจากความยากจนฝ่ายจิต จิตตารมณ์คณะเบเนดิกติน เริ่มจากการสรรเสริญพระเจ้า และจิตตารมณ์ของคณะอิกญาเซียน (เยสุอิต) เริ่มจากการพิเคราะห์แยกแยะ (discernment) และกระแสเรียกจิตตารมณ์ที่เรารู้สึกสนใจตามบุคลิกของเราแต่ละคน ย่อมถือได้ว่าเป็นโรงเรียนแห่งการภาวนา
❤️จิตตารมณ์ (spirituality) คือรูปแบบความเลื่อมใสศรัทธาในพระศาสนจักร ซึ่งหลายรูปแบบพัฒนามาจากการปฏิบัติของนักบุญ ที่ได้รับการดลใจจากพระจิตเจ้า เช่น จิตตารมณ์คณะเบเนดิก คณะฟรังซิสกัน หรือคณะโดมินิกัน
