พระเจ้าทรงอดทน รอคอยให้ชีวิตเราเกิดผลในฐานะคนของพระคริสต์

ให้พระวาจาพระเจ้ามาเปลี่ยนแปลงเราให้เกิดผลดีเหมาะสมกับที่พระเจ้ารอคอยเรา

อับราฮัมทูลว่า “เจ้านายของข้าพเจ้าอย่ากริ้วเลย ถ้าข้าพเจ้าจะทูลต่ออีกเป็นครั้งสุดท้าย “ถ้าพระองค์ทรงพบเพียงสิบคนที่นั่นเล่า” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราจะไม่ทำลายเมืองนั้น เพราะเห็นแก่สิบคน” (ปฐก. 18:32)

พระยาห์เวห์เสด็จผ่านไปข้างหน้าเขา ทรงประกาศว่า“เราเป็นพระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้เมตตาและกรุณา ไม่โกรธง่าย เปี่ยมด้วยความรักมั่นคง และความซื่อสัตย์ (อพย. 34:6)

เราคือพระยาห์เวห์ ไม่โกรธง่าย มีความรักมั่นคง อภัยความผิดและการล่วงเกิน แต่ไม่ละเลยที่จะลงโทษ เราจะลงโทษความผิดของบิดาในลูกหลานเหลนจนถึงสามสี่ชั่วอายุคน” (กดว. 14:18)

จงระลึกว่าพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน ทรงนำท่านให้เดินทางผ่านถิ่นทุรกันดารตลอดเวลาสี่สิบปี ทรงให้ท่านพบอุปสรรค เพื่อทดสอบดูว่าจิตใจของท่านเป็นอย่างไร จะปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระองค์หรือไม่ (ฉธบ. 8:2)

พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่พร้อมเสมอจะให้อภัย ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระเมตตาและทรงพระกรุณา ไม่โกรธง่าย เปี่ยมด้วยความรักมั่นคง พระองค์จึงไม่ทรงละทิ้งเขาเหล่านั้น (นหม. 9:17)

พระองค์ทรงเพียรทนเขาเป็นเวลาหลายปี ทรงเตือนเขาด้วยพระจิตของพระองค์ อาศัยบรรดาประกาศก แต่เขาก็ไม่ยอมฟัง พระองค์จึงทรงมอบเขาไว้ในเงื้อมมือของชนต่างชาติของแผ่นดิน (นหม. 9:30)

ท่านคอยแต่ใส่ร้ายพี่น้องของท่าน ท่านใส่ความบุตรมารดาของท่าน ท่านทำเช่นนี้ และเราจะต้องเงียบเฉยอยู่หรือ? ท่านคิดว่าเราเป็นเหมือนท่านกระนั้นหรือ? (สดด. 50:20-21)

แต่พระองค์ก็ยังทรงมีพระทัยเมตตาสงสาร ทรงให้อภัยความผิดของเขา ไม่ทรงทำลายเขา ครั้งแล้วครั้งเล่าพระองค์ทรงระงับพระพิโรธ ไม่ทรงปลุกความโกรธให้เต็มที่ (สดด. 78:38)

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเมตตากรุณา กริ้วช้า ทรงมีความรักมั่นคงและทรงซื่อสัตย์อย่างมากล้น (สดด. 86:15)

พระยาห์เวห์ทรงพระกรุณาและทรงเมตตาสงสาร กริ้วช้า ทรงความรักมั่นคงอย่างเต็มเปี่ยม (สดด. 103:8)

พระยาห์เวห์โปรดปรานและทรงพระเมตตากรุณา กริ้วช้าและทรงความรักมั่นคงอย่างเต็มเปี่ยม (สดด. 145:8)

ประกาศกอิสยาห์จึงทูลว่า “พงศ์พันธุ์กษัตริย์ดาวิดเอ๋ย จงฟังเถิด ท่านทำให้มนุษย์เอือมระอายังไม่พออีกหรือ ทำไมท่านจึงทำให้พระเจ้าของข้าพเจ้าทรงเอือมระอาอีกเล่า (อสย. 7:13)

พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เรานิ่งอยู่นานแล้ว เราเงียบอยู่และอดกลั้นไว้ บัดนี้เราจะร้องตะโกนเหมือนหญิงกำลังคลอดบุตร เราจะหายใจถี่และหอบ (อสย. 42:14)

ท่านไม่ได้ใช้เงินซื้อเครื่องหอมราคาแพงมาถวายเรา ไม่ได้ทำให้เราพอใจเพราะถวายไขมันเป็นเครื่องบูชา แต่ท่านทำให้เราหนักใจเพราะบาปของท่าน ทำให้เราเบื่อหน่ายเพราะความชั่วร้ายของท่าน (อสย. 43:24)

เพราะเห็นแก่นามของเรา เราจึงระงับความโกรธไว้ เพราะเห็นแก่เกียรติของเรา เราจึงระงับความโกรธ เพื่อจะได้ไม่ต้องทำลายท่าน (อสย. 48:9)

ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงทราบแล้ว โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าและเสด็จมาช่วยเหลือ โปรดทรงลงโทษผู้เบียดเบียนข่มเหงข้าพเจ้า เพราะความเพียรทนของพระองค์ โปรดอย่าทรงปล่อยให้ข้าพเจ้าต้องพินาศ โปรดทรงทราบว่าข้าพเจ้าต้องทนการเยาะเย้ยเพราะเห็นแก่พระองค์ (ยรม. 15:15)

จงฉีกใจของท่าน มิใช่ฉีกเสื้อผ้า จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะพระองค์ทรงเมตตาและกรุณา ไม่ทรงโกรธง่าย ทรงเปี่ยมด้วยความรักมั่นคง ทรงสงสารและไม่ทรงลงโทษ (ยอล. 2:13)

เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้เมตตาและกรุณา ไม่โกรธง่าย เปี่ยมด้วยความรักมั่นคง และกลับพระทัยไม่ลงโทษ (ยนา. 4:2)

ขอพระองค์ทรงพระเมตาต่อข้าพเจ้าทั้งหลายอีกครั้งหนึ่ง โปรดทรงเหยียบย่ำความผิดของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปของข้าพเจ้าทั้งหลาย ลงไปในทะเลลึก (มคา. 7:19)

พระยาห์เวห์กริ้วช้า แต่ทรงพระอานุภาพยิ่งใหญ่ พระยาห์เวห์ไม่ทรงละเลยที่จะลงโทษความผิด พระองค์ทรงพระดำเนินในลมบ้าหมูและในพายุ เมฆเป็นฝุ่นใต้พระบาท (นฮม. 1:3)

หรือว่าท่านไม่คำนึงถึงความดี ความอดกลั้นและความพากเพียรอันล้นเหลือของพระเจ้า ไม่ยอมรับรู้ว่าพระทัยดีของพระเจ้าทรงมีเพื่อนำท่านให้สำนึกผิดและกลับใจ (รม. 2:4)

ขอให้พระเจ้าผู้ประทานความพากเพียรและการปลอบใจ โปรดให้ท่านเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันตามแบบฉบับของพระคริสตเยซู (รม. 15:5)

ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำใจของท่านสู่ความรักของพระเจ้า และสู่ความอดทนมั่นคงของพระคริสตเจ้าเถิด (2ธส. 3:5)

ในกาลก่อน จิตเหล่านี้ไม่ยอมเชื่อฟังเมื่อพระเจ้าทรงอดทนรอคอย ขณะที่โนอาห์กำลังต่อเรือ ซึ่งช่วยชีวิตคนจำนวนน้อย นั่นคือเพียงแปดชีวิตให้รอดพ้นจากน้ำวินาศ (1ปต. 3:20)

องค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ทรงรีรอที่จะปฏิบัติตามพระสัญญาดังที่บางคนคิด แต่พระองค์ทรงอดกลั้นต่อท่านทั้งหลาย ไม่ทรงประสงค์ให้ผู้ใดต้องพินาศ แต่ทรงประสงค์ให้ทุกคนกลับใจเปลี่ยนวิถีชีวิต (2ปต. 3:9)

จงคิดเถิดว่า ความอดกลั้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือความรอดพ้นของเรา ดังที่เปาโลน้องที่รักของเราเคยเขียนถึงท่านตามปรีชาญาณที่พระเจ้าประทานให้ (2ปต. 3:15)