พระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้เลี้ยงที่ดี
เราเป็นแกะที่พระองค์ทรงดูแลเอาใจใส่ด้วยความรัก และในบางครั้งเราก็อาจมีหน้าที่ปกครองดูแลผู้อื่นด้วย

ให้พระวาจาพระเจ้าเป็นแนวทางและนำมาปฏิบัติจริงในชีวิต

พระยาห์เวห์ทรงเลี้ยงดูข้าพเจ้าอย่างผู้เลี้ยงแกะ ข้าพเจ้าจึงไม่ขาดสิ่งใด (สดด. 23:1)

พระองค์ทรงปล่อยให้ข้าพเจ้านอนพักอยู่ในทุ่งหญ้าเขียวขจี ทรงนำข้าพเจ้าไปริมสายนทีที่เงียบสงบ เพื่อฟื้นฟูจิตใจของข้าพเจ้า ทรงชี้ทางให้ข้าพเจ้าเดินไปบนมรรคาแห่งความชอบธรรม ทรงซื่อสัตย์ต่อพระนามของพระองค์ (สดด. 23:2-3)

ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาดังฝูงแกะ ทรงนำทางเขาเหมือนทรงนำฝูงแกะในถิ่นทุรกันดาร (สดด. 78:52)

ส่วนข้าพเจ้าทั้งหลายผู้เป็นประชากรของพระองค์ และเป็นฝูงแกะที่ทรงเลี้ยงดู จะขอบพระคุณพระองค์ตลอดไป จะประกาศสรรเสริญพระองค์ตลอดทุกยุคทุกสมัย (สดด. 79:13)

จงรู้ไว้ว่าพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า พระองค์ทรงสร้างเรา เราเป็นของพระองค์ เป็นประชากรของพระองค์ เป็นฝูงแกะที่ทรงเลี้ยงดู (สดด. 100:3)

พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์เช่นคนเลี้ยงแกะ ทรงรวบรวมลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร ทรงอุ้มไว้แนบพระอุระ และทรงนำแม่แกะอย่างทะนุถนอม (อสย. 40:11)

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ “วิบัติแก่บรรดาผู้เลี้ยงที่ทำลายและทำให้ฝูงแกะที่เราเลี้ยงไว้กระจัดกระจายไป” (ยรม. 23:1)

“เราจะแต่งตั้งผู้เลี้ยงให้เลี้ยงดูเขา เขาจะไม่ต้องกลัวและตกใจอีกต่อไป จะไม่มีแกะขาดไปแม้แต่ตัวเดียว” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ (ยรม. 23:4)

เราจะตามหาแกะที่สูญหายไป เราจะนำแกะที่หลงทางกลับมา เราจะพันแผลของแกะที่บาดเจ็บ เราจะเสริมกำลังแกะที่อ่อนเพลีย เราจะดูแลแกะที่อ้วนและแข็งแรง เราจะเลี้ยงเขาอย่างยุติธรรม (ยรม. 34:16)

ในวันนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา จะทรงช่วยประชากรของพระองค์ ที่เป็นเหมือนฝูงแกะให้รอดพ้น เพราะเขาจะส่องแสงเหนือแผ่นดินของพระองค์ เหมือนเพชรพลอยประดับมงกุฎ (ศคย. 9:16)

เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชน ก็ทรงสงสาร เพราะเขาเหล่านั้นเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้ประดุจฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง (มธ. 9:36)

บรรดาประชาชาติ จะมาชุมนุมกันเฉพาะพระพักตร์ พระองค์จะทรงแยกเขาออกเป็นสองพวก ดังคนเลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ ให้แกะอยู่เบื้องขวา ส่วนแพะอยู่เบื้องซ้าย (มธ. 25:32-33)

ท่านใดที่มีแกะหนึ่งร้อยตัว ตัวหนึ่งพลัดหลง จะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้ในถิ่นทุรกันดาร ออกไปตามหาแกะที่พลัดหลงจนพบหรือ เมื่อพบแล้วเขาจะยกมันใส่บ่าด้วยความยินดี (ลก. 15:4-5)

ผู้ที่เข้าทางประตูก็เป็นผู้เลี้ยงแกะ คนเฝ้าประตูย่อมเปิดประตูให้เขาเข้าไป บรรดาแกะก็ฟังเสียงเขา เขาเรียกชื่อแกะของตนทีละตัว1 และพาออกไปข้างนอก (ยน. 10:2-3)

เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน (ยน. 10:11)

ลูกจ้าง ที่ไม่ใช่ผู้เลี้ยงแกะ และไม่เป็นเจ้าของแกะ เมื่อเห็นสุนัขป่าเข้ามาก็ละทิ้งบรรดาแกะและหนีไป สุนัขป่าแย่งชิงแกะ และฝูงแกะก็กระจัดกระจายไป (ยน. 10:12)

ลูกจ้างวิ่งหนีเพราะเขาเป็นเพียงลูกจ้าง ไม่มีความห่วงใยฝูงแกะเลย (ยน. 10:13)

เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี เรารู้จักแกะของเราและแกะของเราก็รู้จักเรา (ยน. 10:14)

พระบิดาทรงรู้จักเราฉันใด เราก็รู้จักพระบิดาฉันนั้น เรายอมสละชีวิตเพื่อแกะของเรา (ยน. 10:15)

เรายังมีแกะอื่นๆ ซึ่งไม่อยู่ในคอกนี้ เราต้องนำหน้าแกะเหล่านี้ด้วย แกะจะฟังเสียงของเรา จะมีแกะเพียงฝูงเดียวและผู้เลี้ยงเพียงคนเดียว (ยน. 10:16)

ท่านเคยเป็นเหมือนแกะที่พลัดหลงจากฝูง แต่บัดนี้กลับมาหาผู้เลี้ยงและผู้ดูแลวิญญาณของท่านแล้ว (1ปต. 2:25)

จงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระเจ้าที่อยู่ในความดูแลของท่าน จงดูแลด้วยความเต็มใจตามพระประสงค์ของพระเจ้ามิใช่ดูแลด้วยจำใจ จงดูแลด้วยความสมัครใจ มิใช่ดูแลเพราะเห็นแก่อามิสสินจ้าง (1ปต. 5:2)