พระศาสนจักรสากลเชิญชวนเราให้คิดถึง “คนยากจน” เป็นพิเศษในวันอาทิตย์นี้

นอกจากภาวนาเพื่อพวกเขาแล้ว เชิญชวนเราให้ก้าวออกไปและยื่นมือช่วยเหลือพวกเขาตามความสามารถของเราด้วย

เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลผลิตจากแผ่นดินของท่าน ท่านจะต้องไม่เกี่ยวรวงข้าวที่ขอบนาจนหมด หรือหวนกลับไปเก็บรวงข้าวที่เหลืออยู่ ท่านจะต้องทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน (ลนต. 23:22)

ถ้าพี่น้องของท่านยากจนลงไม่สามารถหาเลี้ยงตนเองได้ ท่านจะต้องช่วยเหลือเขาเช่นเดียวกับที่ควรช่วยเหลือคนต่างด้าวหรือคนเช่าที่ดิน เพื่อเขาจะมีชีวิตอยู่กับท่านต่อไปได้ (ลนต. 25:35)

มีพี่น้องคนใดของท่านยากจน ท่านจะต้องไม่เป็นคนใจดำ ไม่ยอมช่วยเหลือพี่น้องที่ยากจน ผู้นั้น แต่ท่านจะต้องมีใจเอื้อเฟื้อให้เขายืมตามที่เขาต้องการ (ฉธบ. 15:7-8)

เมื่อท่านให้เขา จงให้เขาอย่างใจกว้างไม่เสียดาย แล้วพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านและการงานทุกอย่างที่ท่านทำและตั้งใจทำ (ฉธบ. 15:10)

ในแผ่นดินจะยังคงมีคนยากจนอยู่เสมอ ข้าพเจ้าจึงสั่งให้ท่านมีใจเอื้อเฟื้อต่อพี่น้องของท่านที่ยากจนและขัดสนในแผ่นดินของท่าน (ฉธบ. 15:11)

ข้าพเจ้าให้ทานมากมายแก่พี่น้องและเพื่อนร่วมชาติที่ถูกเนรเทศพร้อมกับข้าพเจ้าไปยังนครนีนะเวห์ ในแผ่นดินอัสซีเรีย (ทบต. 1:3)

ข้าพเจ้าให้ขนมปังแก่ผู้หิวโหยและให้เสื้อผ้าแก่ผู้ที่ไม่มีเสื้อผ้าสวมใส่ (ทบต. 1:17)

จงแบ่งทรัพย์สมบัติของลูกส่วนหนึ่งไว้ทำทาน อย่าเสียดายสิ่งที่ลูกให้เป็นทาน อย่าเบือนหน้าจากคนยากจน แล้วพระเจ้าจะไม่ทรงผินพระพักตร์ไปจากลูก (ทบต. 4:7)

จงให้ทานตามสัดส่วนทรัพย์สมบัติที่ลูกมี ถ้ามีมาก จงให้มาก ถ้ามีน้อย ก็อย่าลังเลจะให้ทานเพียงเล็กน้อย (ทบต. 4:8)

การให้ทานเป็นบรรณาการประเสริฐเฉพาะพระพักตร์พระผู้สูงสุดสำหรับทุกคนที่ให้ทาน (ทบต. 4:11)

จงให้ความยุติธรรมแก่ผู้อ่อนแอและลูกกำพร้า จงปกป้องคนยากจนและผู้ถูกข่มเหงเถิด (สดด. 82:3)

จงช่วยผู้อ่อนแอและผู้ขัดสน จงช่วยเขาให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของคนชั่วร้าย (สดด. 82:4)

ผู้ดูหมิ่นเพื่อนบ้านก็ทำบาป ผู้ที่มีเมตตาต่อคนยากจนย่องเป็นสุข (สภษ. 14:21)

ผู้มีใจกว้างต่อคนยากจนเปรียบเสมือนให้พระยาห์เวห์ทรงขอยืม พระองค์จะทรงตอบแทนการกระทำของเขา (สภษ. 19:17)

ผู้ใดอุดหูไม่ฟังเสียงร้องของคนยากจน เมื่อผู้นั้นร้องก็จะไม่มีผู้ใดฟัง (สภษ. 21:13)

คนรวยและคนยากจนเหมือนกัน คือพระยาห์เวห์ทรงสร้างเขาทั้งสองคน (สภษ. 22:2)

ผู้มีใจกว้างมองเห็นความต้องการของผู้อื่นจะได้รับพร เพราะเขาแบ่งอาหารของตนแก่คนยากจน (สภษ. 22:9)

คนยากจนที่ดำเนินชีวิตสุจริต ย่อมดีกว่าคนที่มีความประพฤติคดโกง แม้เขาจะร่ำรวย (สภษ. 28:6)

ผู้ให้แก่คนยากจนจะไม่ขาดสิ่งใด แต่ผู้ปิดตาไม่ยอมช่วยเหลือจะถูกสาปแช่งอย่างมาก (สภษ. 28:27)

ผู้ชอบธรรมเข้าใจสิทธิของคนยากจน แต่คนชั่วไม่มีปัญญาที่จะเข้าใจ (สภษ. 29:7)

จงพูดเพื่อตัดสินคดีอย่างชอบธรรม และรักษาสิทธิของคนยากจนและคนขัดสน (สภษ. 31:9)

อย่าข่มเหงหญิงหม้ายและลูกกำพร้า คนต่างด้าวและคนยากจน และอย่าวางแผนชั่วในใจต่อผู้อื่น (ศคย. 7:10)

เมื่อเราหิว ท่านให้เรากิน เรากระหาย ท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับ (มธ. 25:35)

ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา (มธ. 25:40)

ท่านจะมีคนยากจนอยู่กับท่านเสมอ แต่ท่านจะไม่มีเราอยู่กับท่านเสมอไป (มธ. 26:11)

ใครมีเสื้อสองตัว จงแบ่งตัวหนึ่งให้กับคนที่ไม่มี คนที่มีอาหาร ก็จงทำเช่นเดียวกัน (ลก. 3:11)

จงให้ แล้วพระเจ้าจะประทานแก่ท่าน ท่านจะได้รับเต็มสัดเต็มทะนานอัดแน่นจนล้นเพราะว่าท่านใช้ทะนานใดตวงให้เขา พระเจ้าก็จะทรงใช้ทะนานนั้นตวงตอบแทนให้ท่านด้วย (ลก. 6:38)

เมื่อท่านจัดงานเลี้ยง จงเชิญคนยากจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอด แล้วท่านจะเป็นสุข เพราะคนเหล่านั้นไม่มีสิ่งใดตอบแทนท่านได้ ท่านจะได้รับการตอบแทนจากพระเจ้าเมื่อผู้ชอบธรรมกลับคืนชีวิต (ลก. 14:13-14)

ข้าพเจ้าแสดงให้ท่านเห็นเสมอมาว่า เราต้องทำงานเช่นนี้เพื่อช่วยเหลือผู้อ่อนแอโดยระลึกถึงพระวาจาของพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าที่ว่า “การให้ย่อมเป็นสุขมากกว่าการรับ” (กจ. 20:35)

แต่ละคนจงให้ตามที่ตั้งใจไว้ มิใช่ให้โดยนึกเสียดาย มิใช่ให้โดยฝืนใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักผู้ที่ให้ด้วยใจยินดี (2คร. 9:7)

อย่าละเลยที่จะกระทำกิจการที่ดีและรู้จักแบ่งปัน เกื้อกูลกัน เพราะนี่คือเครื่องบูชาที่พระเจ้าพอพระทัย (ฮบ. 13:16)

ถ้าผู้ใดมีทรัพย์สมบัติของโลกนี้ และเห็นพี่น้องของตนขาดแคลน แต่ยังมีใจแคบต่อเขา ความรักของพระเจ้าจะดำรงอยู่ในผู้นั้นได้อย่างไร (1ยน. 3:17)