วัยเด็ก วัยที่สดใสร่าเริง พร้อมเรียนรู้
วัยที่ต้องคอยบอก สอน ชี้แนะ ให้ความรักและให้การปกป้องพวกเขา
วัยที่ต้องคอยบอก สอน ชี้แนะ ให้ความรักและให้การปกป้องพวกเขา
พระคัมภีร์ให้คำแนะนำ และมีถ้อยคำเกี่ยวกับพวกเขาด้วย มารับไปปฏิบัติกันจ้า
จงนับถือบิดามารดา เพื่อท่านจะได้มีอายุยืนอยู่ในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่าน (อพย. 20:12)
ท่านจะต้องพร่ำสอนบรรดาบุตรของท่าน ด้วยถ้อยคำเหล่านี้ ทั้งเวลานั่งอยู่ในบ้าน และเดินตามถนน ทั้งเวลาไปนอนและตื่นนอน (ฉธบ. 6:7)
จงให้ความยุติธรรมแก่ผู้อ่อนแอและลูกกำพร้า จงปกป้องคนยากจนและผู้ถูกข่มเหงเถิด (สดด. 82:3)
บุตรเป็นมรดกที่พระยาห์เวห์ประทานให้ บุตรหลานเป็นบำเหน็จรางวัลจากพระองค์ (สดด. 127:3)
ขอให้บุตรชายของเราเป็นประดุจต้นไม้ ที่เติบโตอย่างดีในวัยเยาว์ ขอให้บุตรหญิงของเราเป็นประดุจเสาหินสง่างามซึ่งแกะสลักไว้ที่มุมพระราชวัง (สดด. 144:12)
เพราะพระยาห์เวห์ทรงตักเตือนผู้ที่ทรงรักให้แก้ไขความประพฤติ เหมือนบิดาตักเตือนบุตรที่เขารัก (สภษ. 3:12)
ผู้ไม่ใช้ไม้เรียวย่อมไม่รักบุตร แต่ผู้รักบุตรย่อมตักเตือนให้เขาแก้ไขความประพฤติ (สภษ. 13:24)
ใจร่าเริงเป็นยาขนานเอก จิตโศกเศร้าทำให้กระดูกแห้ง (สภษ. 17:22)
คนชอบธรรมดำเนินชีวิตด้วยความสุจริต บุตรที่มีชีวิตต่อจากเขาย่อมเป็นสุข (สภษ. 20:7)
จงฝึกเยาวชนในทางที่เขาควรจะเดิน เมื่อเขาชราแล้ว เขาจะไม่หันเหไปจากทางนั้น (สภษ. 22:6)
ไม้เรียวและคำตักเตือนทำให้เกิดปรีชาญาณ เยาวชนที่ไม่มีผู้อบรมสั่งสอนย่อมทำให้มารดาอับอาย (สภษ. 29:15)
บรรดาบุตรของเจ้าจะได้รับคำสั่งสอนจากพระยาห์เวห์ บุตรของเจ้าจะมีความสุขความเจริญอย่างยิ่ง (อสย. 54:13)
ผู้ใดต้อนรับเด็กเล็ก ๆ เช่นนี้ ในนามของเรา ผู้นั้นต้อนรับเรา (มธ. 18:5)
ผู้ใดเป็นเหตุให้คนธรรมดา ๆ ที่มีความเชื่อในเราทำบาป ถ้าเขาจะถูกแขวนคอด้วยหินโม่ใหญ่ถ่วงลงใต้ทะเล ก็ยังดีกว่าสำหรับเขา (มธ. 18:6)
พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ปล่อยให้เด็กเล็ก ๆ มาหาเราเถิด อย่าห้ามเลย เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของคนที่เหมือนเด็กเหล่านี้” (มธ. 19:14)
บิดา อย่าย้ำสอนจนบุตรขุ่นเคือง แต่จงอบรมสั่งสอนและตักเตือนเขาตามหลักธรรมขององค์พระผู้เป็นเจ้า (อฟ. 6:4)
บุตร จงเชื่อฟังบิดามารดาในทุกสิ่ง เพราะการกระทำเช่นนี้เป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า (คส. 3:20)
บิดาก็จงอย่าขัดใจบุตรเกินไป จนเขาท้อแท้หมดกำลังใจ (คส. 3:21)
การปฏิบัติศาสนกิจบริสุทธิ์และไร้มลทินเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าพระบิดา คือการเยี่ยมเด็กกำพร้าและหญิงม่ายที่มีความทุกข์ร้อน และการรักษาตนให้พ้นจากมลทินของโลก (ยก. 1:27)
ข้าพเจ้ายินดีอย่างยิ่งทุกครั้งที่ได้ยินว่า ลูกๆ ของข้าพเจ้าดำเนินชีวิตในความจริง (3ยน. 1:4)