กิจกรรมที่ 4  เรามีใจเมตตาด้วยการช่วยเหลือบุคคลที่ไร้บ้าน
กิจกรรม       เก้าอี้ดนตรี
อุปกรณ์       เครื่องเล่นเพลง / CD เพลง / เก้าอี้
ดำเนินการ    จัดเก้าอี้มีจำนวนน้อยกว่าเด็ก ๆ 1 ตัว แล้วให้เด็กยืนเป็นวงกลมล้อมเก้าอี้ เมื่อเพลงขึ้นให้ผู้เล่นเดินไปรอบวงพร้อมกับเต้นไปด้วยให้เข้าจังหวะเพลง พอเพลงหยุดผู้เล่นต้องรีบนั่งลงบนเก้าอี้ ผู้ใดที่ไม่มีที่นั่งต้องลงไปนั่งที่พื้น จากนั้นให้คุณครูดึงเก้าอี้ออกไป 1 และเล่นต่อไปจนกระทั่งเหลือผู้เล่นคนสุดท้ายเป็นผู้ชนะ

        
พระวรสาร    หนังสือประกาศกอิสยาห์ 58:7-10

คำถามเพื่อการไตร่ตรองและการประยุกต์ใช้ในชีวิต
1.    ถ้าเปรียบเก้าอี้เป็น บ้าน แล้วเด็ก ๆ ไม่มีบ้านให้อาศัย ให้นั่งเล่น เด็ก ๆ จะรู้สึกอย่างไร
2.    เด็ก ๆ เคยเห็นคนที่นอนอยู่ใต้สะพานลอย คนที่สร้างบ้านเล็ก ๆ อยู่ตามมุมถนนบ้างหรือไม่
3.    มีใครเคยยื่นอาหาร เสื้อผ้า ขนม ให้กับคนไร้บ้านบ้าง

สรุปกิจกรรม
           คนไร้บ้าน คือ คนไม่มีบ้านให้พักอาศัย ใช้ชีวิตอยู่ในที่สาธารณะ เช่น สะพายลอย ริมฟุตบาท สนามหลวง เป็นต้น สาเหตุของการไร้บ้านก็มีเหตุผลต่างกัน เช่น ตกงาน มีปัญหาครอบครัว บางคนมาหางาน เป็นต้น อาชีพของคนไร้บ้าน เป็นอาชีพที่ลงทุนน้อย ใช้แรงงานเป็นหลัก เช่น เข็นผัก เป็นแม่บ้าน แจกใบปลิว ขายพวงมาลัย เป็นต้น จึงทำให้มีรายได้น้อย ต้องพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดเป็นวัน ๆ ไป ทำให้ไม่สามารถเช่าบ้านพักได้ เด็ก ๆ ต้องเรียนรู้และเข้าใจ “คนไร้บ้าน” ให้ถูกต้อง และต้องตระหนักอยู่เสมอว่า คนไร้บ้านไม่ใช่คนไร้ค่า พวกเขาควรได้รับโอกาสเท่าเทียมกับคนอื่น แต่ในปัจจุบัน “คนไร้บ้าน” ก็ยังถูกละเลยจากคนในสังคม เป็นต้น ในสังคมเมือง พวกเขาอาศัยอยู่ในที่สาธารณะ แต่กลับไม่ได้รับความใส่ใจ และถูกละเลยจากเพื่อนมนุษย์อย่างเคยชิน แต่พระเจ้าทรงมีพระทัยเมตตากรุณา ทรงปรารถนาให้เราต้อนรับคนไร้ที่อยู่อาศัย ด้วยการช่วยเหลือเท่าที่เราสามารถทำได้        
           
           สิ่งที่ “คนไร้บ้านควรได้รับ” คืออะไร สิทธิขั้นพื้นฐาน ได้รับการคุ้มครองให้ปลอดภัย ได้รับการตอบสนองตามความต้องการขั้นพื้นฐานของชีวิต ได้แก่ อาหาร เครื่องนุ่มห่ม ยารักษาโรค และที่อยู่อาศัย เป็นต้น เด็ก ๆ สามารถแสดงความรักต่อพระเจ้าผ่านทาง “คนไร้บ้าน” ด้วยการต้อนรับเขาด้วยอัธยาศัยไมตรี มอบความรัก ความปรารถนาดี แบ่งปันอาหาร พูดคุยกับเขาด้วยความยินดี