วันที่ ๒๕ มกราคม
การกลับใจของนักบุญเปาโล
Conversion of Saint Paul

องค์อุปถัมภ์ : ต่อต้านพายุหิมะ, ต่อต้านงูพิษ, ต่อต้านงูกัด, ต่อต้านงู, ผู้แต่ง, กิจการคาทอลิก, ผู้ประกาศ, ฆราวาส, นักดนตรี, ประชาสัมพันธ์โรงพยาบาล, มิชชันนารี บิชอป, กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์, งานประชาสัมพันธ์, ฝ่ายบุคคลประชาสัมพันธ์, นักข่าว, สำนักพิมพ์, คนทำเชือก, คนถักเชือก, คนทำอาน, คนขายอานม้า, คนทำเต้นท์, นักเขียน, นักประพันธ์

สิ่งสื่อแทนถึงท่าน : หนังสือ, ดาบ, ชายถือหนังสือและดาบ, ชายกับน้ำพุ 3 ตาอยู่ใกล้ๆ, ชายสูงวัย หน้าบาง หน้าผากกว้าง ผมบาง เครายาว

            การฉลองนี้ได้เริ่มขึ้นก่อนที่ประเทศโกล (ประเทศฝรั่งเศสในปัจจุบัน) ในศตวรรษที่ ๘ เนื่องในโอกาสที่ได้มีการเคลื่อนย้ายพระธาตุบางส่วนของท่าน หากแต่พระศาสนจักรโรมัน ได้เริ่มจัดฉลองนี้เข้าไว้ในพิธีกรรมก็เมื่อช่วงปลายของศตวรรษที่ ๑๐

            การกลับใจของนักบุญ เปาโล ได้ถูกกล่าวไว้ในบางจดหมายของท่านหลายแห่ง รวมทั้งในหนังสือ กิจการอัครสาวกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าต้องพาดพิงไปถึงฤทธานุภาพแห่งพระหรรษทานของพระเป็นเจ้าที่สามารถเปลี่ยนเซาโล นักเบียดเบียนพระศาสนจักรผู้โหดร้ายทารุณ ให้เป็นอัครธรรมทูตชั้นเยี่ยม การกลับใจของท่านนี้ นับว่าเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่สำคัญเหตุการณ์หนึ่งในประวัติของพระศาสนจักร พระศาสนจักร เป็นหนี้ท่านอย่างมากในเรื่องการประกาศพระวรสารในหมู่พวกคนชนต่างศาสนา และในเรื่องการคิดทบทวน ทางเทววิทยาที่มีต่อคำสอนของคริสตศาสนา

             เปาโล (เกิดประมาณปี ค.ศ.๑/๕ เสียชีวิตปี ๖๒/๖๗) เป็นธรรมทูตยุคแรกเริ่มคนสำคัญที่สุดของของคริสตศาสนา ท่านได้รับฉายาว่า "อัครสาวกของคนต่างศาสนา"

             เปาโลเกิดที่เมืองทาซัสในเอเชียไมเนอร์ ครอบครัวของท่านเป็นชาวยิวเชื้อสายเผ่าเบนจามิน ท่านได้ชื่อว่าเซาโล และได้รับการศึกษาทั้งทางยิวและกรีก ท่านมีสัญชาติโรมัน ท่านเล่าว่าท่านตามล่าเบียดเบียนศิษย์ยุคแรกของพระเยซูอย่างเอาจริงเอาจัง ในเหตุการณ์สังหารสเตเฟน มรณสักขีคนแรกของพระศาสนจักร เปาโลมีส่วนรู้เห็นเป็นพยานด้วย

             แต่เปาโลได้พบประสบการณ์ลึกซึ้งที่ทำให้ท่านกลับใจอันเป็นที่มาของวันระลึกฉลองวันนี้ ประสบการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นบนถนนไปเมืองดามัสกัสประมาณปี ค.ศ.๓๕ ท่านอธิบายถึงเหตุการณ์นี้ว่าเป็นกระแสเรียกให้ท่านประกาศเรื่องพระคริสต์ผู้กลับคืนชีพแก่บรรดาคนต่างศาสนา หลังจากอยู่ที่เมืองดามัสกัสเป็นเวลา ๓ ปี ท่านก็ออกเดินทางทำงานธรรมทูตครั้งแรก (ปี ๓๘-๔๘) ในซีเรียและเอเชียไมเนอร์

            จากนั้นท่านใช้เวลา ๘ ปี (ปี ๔๙-๕๗) ในการก่อตั้งกลุ่มคริสตชนทั่วเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก ในระหว่างการเดินทาง ท่านเขียนจดหมายหลายฉบับ ซึ่งได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพระธรรมใหม่ ในปี ๕๗ ท่านเดินทางกลับเยรูซาเล็ม ที่ซึ่งท่านถูกจับคุมขังเป็นเวลา ๒ ปี ท่านร้องเรียนต่อซีซาร์ในฐานะพลเมืองชาวโรมัน จึงทำให้ถูกส่งตัวไปที่โรม และท่านถูกขังบริเวณในบ้านแห่งหนึ่งเป็นเวลาอีก ๒ ปี ในระหว่างช่วงปี ๖๒ และ ๖๗ ท่านถูกสังหารด้วยคำสั่งของผู้มีอำนาจท้องถิ่น