ทุกวัฒนธรรม สังคม หรือชุมชนไม่เพียงแต่มีภาษาทางวาจา ภาพ และท่าทางของตัวเองเท่านั้น แต่ยังแสดงออกและสื่อสารผ่านพื้นที่ด้วย ในทำนองเดียวกันพระศาสนจักรให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับพื้นที่ของตนเองโดยใช้องค์ประกอบของสถาปัตยกรรมเพื่อประโยชน์ของสารของคริสตชน

ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา พระศาสนจักรได้สร้างพื้นที่ที่เพียงพอสำหรับการต้อนรับผู้คนและทำกิจกรรมต่าง ๆ ของตนการเฉลิมฉลองธรรมล้ำลึกต่าง ๆ ของพระเจ้าการแบ่งปันฉันพี่น้อง และการสอน ตัวอย่างเช่นในความยากลำบากของบรรดาคริสตชนในสมัยแรก ๆ มีโถงทางเข้าวัด (narthex)เป็นพื้นที่โดยทั่วไปตั้งอยู่ระหว่างสถานที่ชุมนุมและด้านหน้าหลักของวัด มีไว้เพื่อรองรับผู้รับศีลอภัยบาปและผู้สมัครเรียนคำสอน(คริสตชนสำรอง) มักตกแต่งด้วยเรื่องราวต่าง ๆในพระคัมภีร์ หรือการแสดงถึงธรรมล้ำลึกแห่งความเชื่อ โดยภาพเหล่านี้จะกลายเป็นพื้นที่ของการสอนคำสอน ในชีวิตของชุมชน

นอกเหนือจากพื้นที่ที่มอบถวายให้กับพิธีกรรมแล้ว เป็นสิ่งสำคัญเช่นกันที่จะต้องมีสถานที่สำหรับงานแพร่ธรรมและการอบรมคริสตชน เพื่อการสังสรรค์และงานเมตตาจิต

*บทที่ 7*

-DC 221-

ภาพ: ภาพ: ค่ายคำสอนภาคฤดูร้อน“ผู้นำข่าวดี” ปี ค.ศ. 2008