ความรู้สึก
อารมณ์ ความรู้สึก ความปรารถนาในใจ คืออะไร.....
คือการรับรู้จากประสาทสัมผัส ซึ่งผลักดันให้เรากระทำ หรือไม่ให้เรากระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด
อารมณ์ ความรู้สึก เป็น “กลาง” และ “รับการเชื่อมโยง” ระหว่าง “ชีวิตทางประสาทสัมผัส” กับ “ชีวิตฝ่ายจิต”
พระเยซูเจ้าทรงชี้ให้เราเห็นว่า “ใจ” เป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะเป็นบ่อเกิดของความปรารถนาต่างๆ ตามที่พระองค์ทรงสอนว่า “ใจมนุษย์นั้นเป็นที่มาของความคิดชั่วร้าย...สิ่งชั่วร้ายทั้งหมดนี้ออกมาจากภายในและทำให้มนุษย์มีมลทิน”(มาระโก 7:21,23)
ดังนั้นเราจึงต้องตรวจสอบและชำระใจของเราอยู่เสมอ
อารมณ์ ความรู้สึก ความปรารถนา ขั้นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดคือ “ความรัก”
เมื่อคนหนึ่งมีความรัก ความรักนี้จะผลักดันให้เขากระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดเพื่อตอบสนองความรักจะกระตุ้นให้เราเกิดความต้องการสิ่งที่ดีงามที่ตนเองไม่มีและหวังจะได้มา เมื่อได้สมความปรารถนาก็จะมีความสุข
ส่วนความชั่วร้ายก่อให้เกิดความเกียจชัง การเป็นปรปักษ์ และความหวาดระแวงถึงความชั่วร้ายที่จะตามมา
“ถ้าเรารักในความดี อารมณ์ ความรู้สึกและความปรารถนาก็จะดี” (น.เอากุสติน)
อารมณ์ ความรู้สึกและความปรารถนา มีความผิดหรือถูกอย่างไร????
ก่อนอื่นอารมณ์ ความรู้สึก ความปรารถนา เป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานให้แก่เรามนุษย์ ในตัวของมันเองนั้นอาจจะเป็นไปได้ทั้งดีและชั่ว
ประโยชน์ของอารมณ์ความรู้สึกหรือความปรารถนาก็คือ การทำให้มนุษย์เป็นคนที่สมบูรณ์ขึ้น เป็นคนที่มีชีวิตชีวา มีความชื่นบานแจ่มใส มีรสชาติของชีวิต เช่น ความรักความเกลียด ความต้องการและความกลัว ความปิติยินดี ความเศร้าใจและความโกรธ
จะเป็นสิ่งที่ดีถ้าอารมณ์ความรู้สึกหรือความปรารถนาของเรานั้นเป็นเรื่องที่ดีงาม ตรงกันข้ามจะเป็นสิ่งที่ผิดถ้าเรามีอารมณ์ความรู้สึกหรือความปรารถนาในทางที่ผิดและเรายินยอมให้ความรู้สึกเช่นนั้นทำงานในตัวของเรา
“การรู้จักควบคุมตนเอง” จึงเป็นเรื่องที่เราต้องฝึกฝนและปฏิบัติให้ได้เพื่อไม่ให้ต้องแพ้การประจญ เราจะกินเมื่อถึงเวลากิน เราจะเรียนและเล่นให้เป็นเวลา นี้เป็นการฝึกฝนตัวของเราตั้งแต่วัยเด็ก
เราทุกคนต่างมีอารมณ์ความรู้สึกทั้งในด้านดีและด้านชั่วร้าย
อารมณ์ความรู้สึกอาจจะเป็นตัวสร้างคุณธรรมหรือแปรเปลี่ยนเป็นพยศชั่วก็ได้
ด้านดีเราต้องสานต่อให้เป็นกิจการที่ดี ส่วนด้านร้ายนั้นเราจะควบคุมให้ได้
พระเยซูเจ้าเองทรงผ่านประสบการณ์ร้อนหนาวเช่นเดียวกับเรามาแล้ว แต่พระองค์ทรงชนะ
ประสาทสัมผัสเป็นพระพรที่ยิ่งใหญ่ที่พระเจ้าประทานให้แก่เราเพื่อให้เราได้มีความสุขแท้จริงตั้งแต่อยู่ในโลกนี้
เราต้องใช้ประสาทสัมผัสของเราเพื่อทำความดีสรรเสริญพระเจ้า ตามที่บทสดุดีสอนไว้ว่า “ทั้งใจและกายของข้าพเจ้าร้องเพลงด้วยความชื่นบานถวายแด่พระเจ้าผู้ทรงชีวิต” (สดด 84:2)