8 สิ่งที่เราคาทอลิกควรกระทำทุกวัน
        สิ่งที่เราคริสตชนคาทอลิกทุกคนควรกระทำให้เป็นกิจวัตรประจำวัน เหมือนกับการล้างหน้าแปรงฟัน เพื่อจะได้รับความสุขนิรันดร์ตามที่หวังไว้

1. เริ่มต้นวันใหม่ด้วยการภาวนา อ่านพระคัมภีร์
          ดูจะเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่บางวันเราก็พลาดไปได้ เราจำเป็นต้องทำจริงจังจนให้เป็นนิสัย เราควรตั้งเวลาโทรศัพท์มือถือของเราตามเวลาที่เหมาะสมกับเรา เพื่อภาวนาเช้าอย่าให้พระเจ้าต้องรอเรา ยามเช้าเป็นเวลาที่ดีที่สุด แต่ถ้าไม่สะดวกก็ให้หาเวลาอื่น ที่เหมาะสม หยิบพระคัมภีร์ขึ้นมาอ่านสักสองหรือสามข้อ หรืออ่านบทอ่านในมิสซาประจำวันได้ ยิ่งจะเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ
          “การภาวนาเป็นความสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้า เมื่อหัวใจที่บริสุทธิ์ได้สนิทกับพระเจ้า ก็จะเกิดความบรรเทาใจและเต็มเปี่ยมด้วยความหอมหวาน ทำให้เกิดความพิศวงด้วยแสงแห่งมหัศจรรย์” (นักบุญยอห์น มารีย์ เวียนเนย์)

2. จงยิ้มและใจดีกับผู้อื่น
           เคยได้ยินคำนี้ไหม “พวกเขารู้ว่าเราเป็นคริสตชน เพราะเห็นว่าเรารักกันและกัน” เราสามารถแสดงความรักต่อผู้อื่นได้ทุกเวลาและสถานที่ ด้วยรอยยิ้มของเรา
           “ให้เราออกไปพบปะคนอื่น ๆ ด้วยรอยยิ้ม เพราะรอยยิ้มเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก” (นักบุญคุณแม่เทเรซา แห่งกัลกัตตา)

3. ใช้มือถือส่งข้อความทักทายเพื่อน
             แน่นอน เรามีข้อความหรือรูปภาพส่งให้กันทางไลน์มากมาย (จนน่าเบื่อ) แต่ถ้าเราใช้ดี ๆ ใช้อย่างสร้างสรรค์ ใช้เพื่อพระสิริมงคลของพระเจ้าก็จะเกิดประโยชน์อย่างมาก เช่น ส่งข้อความพระคัมภีร์ที่เหมาะสมกับบุคคลที่กำลังต้องการกำลังใจ ติดต่อกับเพื่อนที่เหินห่างกัน หรือสร้างมิตรภาพใหม่ ๆ
            “มิตรภาพเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขที่ยิ่งใหญ่ และการไม่มีเพื่อนเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ” (นักบุญโทมัส อาไควนัส)

4. บอกใครสักคนว่าเรารักเขาและบอกเหตุผลว่าทำไม
              จะมีใครบ้างไหมที่จะเบื่อคำว่า “รัก” หรือมีใครบ้างไหมที่ไม่เคยได้ยินคำว่ารัก จากใครเลย ให้เราหาโอกาสที่จะบอกรักกับใครสักคน ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมรุ่น ฯลฯ
              “ท่านเรียนรู้ที่จะพูดโดยการพูด เรียนรู้ที่จะเรียนโดยการเรียน เรียนรู้ที่จะวิ่งโดยการวิ่ง เรียนรู้ที่จะทำงานโดยการทำงาน ด้วยการกระทำเช่นนี้ ท่านเรียนรู้ที่จะรักโดยการรักดังนั้นทุกสิ่งที่ท่านคิดว่าจะเรียนท่านจงลงมือกระทำแล้วท่านจะได้รับ” (นักบุญฟรังซิส เดอ ซาล)

5. จงพูดคุยเรื่องพระเจ้า
               ทำให้พระเจ้าเป็นส่วนหหนึ่งของชีวิตประจำวัน ไม่เพียงแต่การภาวนาเท่านั้น นำพระองค์ไปในวงสนทนากับครอบครัว กับเพื่อน ๆ หรือแม้แต่เพื่อนร่วมงาน เราคุยกับเพื่อนได้ในเรื่องสารพัด เช่น ข่าว ความรัก ภาพยนตร์ อาหาร สถานที่ ท่องเที่ยว การเมือง ผู้คน แต่ไม่เคยคุยเรื่องพระเจ้า
               “แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า เราละเลยพันธกิจการประกาศข่าวดี ยิ่งกว่านั้น เราแต่ละคน ควรค้นหาวิธีต่าง ๆ เพื่อนำพระเยซูเจ้าไปยังทุกที่ที่เราอยู่ เราทุกคนได้รับการเรียกให้เป็นประจักษ์พยานอย่างเปิดเผยแก่ผู้อื่น ถึงความรักที่ช่วยเราให้รอดพ้นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ที่ประทานความใกล้ชิดเติมเต็มความไม่สมบูรณ์ของเราด้วยพระวาจาและพละกำลัง ทำให้ชีวิตของเรามีความหมาย” (พระสันตะปาปาฟรังซิส)

6. พลีกรรม เสียสละตนเอง (Sacrifice something)
                การเรียนรู้ที่จะเสียสละตนเองหรือพลีกรรมในชีวิตประจำวันเพื่อถวายแด่พระเจ้าเป็นเรื่องสำคัญในความเชื่อของเรา เช่น การไม่กินเนื้อสัตว์ในวันศุกร์ การอดอาหาร
เพื่อนำเงินไปช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน การไม่ดูหนังฟังเพลงที่ชื่นชอบ การขับรถในความเงียบหรือสวดภาวนา สิ่งเล็ก ๆ ที่เรากระทำเพื่อสร้างความศักดิ์สิทธิ์ให้ชีวิต การบังคับไม่ทำอะไรตามใจปรารถนาของตน เอาชนะการประจญของโลก ที่เชิญชวนเราให้หลงไปตามกระแส
                “ไม่มีที่สำหรับการเห็นแก่ตัว - และไม่มีพื้นที่สำหรับความกลัว ดังนั้น จงอย่ากลัว เมื่อความรักเรียกร้องการพลีกรรม การสละตนเอง” (นักบุญยอห์น ปอลที่ 2 พระสันตะปาปา)

7. ให้ความช่วยเหลือผู้อื่น
                  ทุก ๆ วัน ให้หาวิธีช่วยเหลือผู้อื่นให้ได้อย่างน้อยสักคนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องใหญ่โต แต่เริ่มจากเรื่องเล็ก ๆ เช่น ช่วยล้างจาน ช่วยทำความสะอาด ช่วยยกของ ฯลฯ“อย่าปล่อยให้วันแต่ละวันผ่านพ้นโดยที่เราไม่ได้ช่วยเหลือใคร”
                  “ท่านก็รู้ดีว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ไม่ได้มองดูการกระทำที่ใหญ่โตหรือยากลำบาก แต่ด้วยความรักที่ท่านกระทำ ดังนั้นท่านจะต้องกลัวอะไรเล่า” (นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู)

8. ทบทวนชีวิตประจำวัน
                 ก่อนนอนใช้เวลาสักเล็กน้อย เพื่อตรวจสอบมโนธรรมของตนเองว่า ในวันนี้ได้กระทำอะไรดีบ้างหรือมีอะไรที่บกพร่องไป มีใครที่เราต้องขอบคุณเขา มีใครที่เราต้องขอโทษเขา หรือมีอะไรที่พระเจ้าประทานพระพรให้ มีอะไรต้องขอบคุณพระเจ้า มีอะไรที่เราต้องปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้นในวันรุ่งขึ้น เราอาจจะจบด้วยการสวด บทแสดงความทุกข์ขอโทษพระเจ้า สำหรับความผิดของเราและตั้งใจที่จะแก้ไข ให้ดีขึ้น ตามประเพณีปฏิบัติเราคาทอลิกมักจะสวดสายประคำเพื่อถวายเกียรติ แด่พระแม่มารีย์ ถ้าไม่สามารถทำได้ ก็ขอให้ถวายบทวันทามารีย์หนึ่งบทก่อนนอน
“ท่านต้องมุ่งมั่นพร้อมทั้งเอาใจใส่อย่างเต็มความสามารถ ที่จะทำให้พระเจ้า พอพระทัย ทั้งนี้เพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้าเท่านั้น” (นักบุญอัลฟองโซ โรดีเกรช)

สำหรับแผนประจำสัปดาห์และประจำเดือน:
ทุกสัปดาห์:
– ไปร่วมมิสซาในวันอาทิตย์ (และในระหว่างสัปดาห์ถ้าสามารถไปร่วมได้)
– ไปนมัสการศีลมหาสนิท (เข้าวัดสวดภาวนาส่วนตัวต่อหน้าศีลมหาสนิท)
– เยี่ยมเพื่อน เยี่ยมเยียนสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนบ้าน

ทุกเดือน:
– ไปรับศีลอภัยบาป
– ช่วยเหลือสังคม เช่น ไปกับกลุ่มเยาวชนเพื่อช่วยเหลือสังคม หรือกลุ่มวินเซนต์
เดอปอล
– อ่านหนังสือบำรุงจิตใจ
– พบผู้นำจิตใจเพื่อปรึกษาหารือ

ทุกปี:
– ไปเข้าเงียบฟื้นฟูจิตใจประจำปี

 

สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
มีสิ่งใดที่ท่านสามารถทำเพิ่มเติมเพื่อความศักดิ์สิทธิ์ของท่าน
ก็สามารถเพิ่มเติมได้