📍 มีข้อพิสูจน์ใดบ้างที่แสดงถึงการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า ?
YOUCAT 106 บอกเราว่า ไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า อย่างไรก็ตาม มีบุคคลและหลักฐานที่รวบรวมได้จำนวนมากซึ่งเป็นเครื่องยืนยันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มในสมัยนั้น(CCC 639-644, 647, 656-657)
📒 งานเขียนเก่าแก่ที่สุดซึ่งยืนยันการกลับคืนพระชนมชีพคือ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ประมาณยี่สิบปีหลังการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้า
“ข้าพเจ้ามอบธรรมประเพณีสำคัญที่สุดให้กับท่านเป็นธรรมประเพณีที่ข้าพเจ้าได้รับมาอีกทอดหนึ่งคือ พระคริสตเจ้าได้สิ้นพระชนม์เพราะบาปของเราตามที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์และทรงถูกฝังไว้พระองค์ทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สามตามความในพระคัมภีร์และทรงแสดงพระองค์แก่เคฟาสแล้วจึงทรงแสดงพระองค์แก่อัครสาวกสิบสองคน หลังจากนั้นทรงแสดงองค์แก่พี่น้องมากกว่าห้าร้อยคนในคราวเดียวคนส่วนมากในจำนวนนี้ยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าบางคนล่วงหลับไปแล้ว (1คร 15 : 3-6)
💟 นักบุญเปาโลได้บันทึกชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนคริสตชนในสมัยแรกเริ่มสองหรือสามปีหลังการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าเมื่อท่านเองกลายเป็นคริสตชนเนื่องจากท่านได้พบองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ
🎉บรรดาศิษย์นำเอาความจริงเรื่องพระคูหาว่างเปล่า(ลก 24 : 2-3)มาเป็นเครื่องหมายประการแรกแสดงถึงความจริงของการกลับคืนพระชนมชีพ บรรดาสตรีได้พบสิ่งนี้ด้วยแต่ตามกฎหมายของสมัยนั้นสตรีไม่สามารถเป็นพยานได้แม้เราอ่านเรื่อของอัครสาวกยอห์นเขา “เห็นและมีความเชื่อ” (ยน 20 : 8ข)แล้วตั้งแต่พระคูหาว่างเปล่า
🎉 แต่สิ่งที่ทำให้เราแน่ใจในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าคือ การที่พระองค์ทรงแสดงองค์หลายต่อหลายครั้งการพบปะกับองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพสิ้นสุดลงเมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จขึ้นสู่สวรรค์
🎉 กระนั้นก็ดี ทุกวันนี้ยังมีหลายคนที่ได้พบเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงชีวิตพระเยซูคริสตเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่
🎈พระเยซูเจ้าทรงแสดงพระองค์แก่มารีย์ชาวมักดาลา ซึ่งจำพระองค์ไม่ได้ในทันที)พระเยซูเจ้าตรัสเรียกนางว่า“มารีย์” นางจึงหันไปทูลพระองค์เป็นภาษาฮีบรู“รับบูนี”(ซึ่งแปลว่าพระอาจารย์) (ยน 20 : 16)
🎈“ใครที่เชื่อในเรา แม้ตายไปแล้วก็จะมีชีวิต”(ยน 11 : 25)
💟 “ผู้ใดที่ได้ยินการประกาศเรื่องการกลับคืนพระชนมชีพแล้วไม่อาจเดินต่อไปได้ด้วยสีหน้าเศร้าหมองและไม่อาจดำเนินชีวิตที่ปราศจากความชื่นชมยินดีหรือไร้ซึ่งความหวังต่อไปได้” Friedrich SCHILLER (1759-1805) นักประพันธ์และผู้เขียนบทละคร ชาวเยอรมัน
