ประตูในพระคัมภีร์
ประตูที่กล่าวในพระคัมภีร์เป็นการนำจิตใจให้จดจำภาพต่าง ๆ ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออาดัมและเอวาถูกขับไล่จากสวรรค์ พระคัมภีร์บอกเราว่าพระเป็นเจ้ามอบหมายให้ทูตสวรรค์ผู้ที่ใบสวยงามมีดาบเพลิงเป็นอาวุธ “จงเฝ้าระวังทางที่ไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตไว้” (ปฐก 3:23-24) ทางที่ว่านี้บ่อยครั้งที่หลับตานึกเห็นเป็นประตูรั้วที่บางครั้งอ้างถึง “ประตูสวรรค์” หนังสือของยอบอ้างถึงปลายทางของชีวิตคือการเดินเข้าประตู-ประตูแห่งความตาย (โยบ 38:17)
เมื่อซาราห์ตายและอับบราฮัม-ผู้พักแรมในดินแดนที่ไม่คุ้นเคย- ปรารถนาที่จะซื้อที่ฝังศพให้นาง, การเจรจาอย่างมีมารยาทเกิดขึ้นท่ามกล่างเหล่าสภาเมือง บ่อยครั้งที่การพิจารณาจะมีการอ้างถึงประตูเมือง (ปฐก 23) เมื่อยาคอบฝันนึกถึงทูตสวรรค์ขึ้นลงทางบันไดระหว่างกับโลกกับแผ่นดิน เขาเรียกที่ที่เขาหลับว่า “ประตูไปสวรรค์” (ปฐก 28:17) เมื่อโบอาส(Boaz) ปรารถนาที่จะฟ้องร้องรูธและการรับมรดกของนาง การตกลงถูกจัดขึ้นอย่างเปิดเผยที่ประตูเมือง (รูธ4:1)
ที่ประตูเมืองผู้คนได้ทำการตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ (ฉธบ 21:18-19 และ 22-15; อมส 5:15)ได้ดีพอ ๆ กับการเจรจาและการค้า คนที่ผ่านเข้าประตูของโบสถ์(Temple)เพื่อสวดภาวนา (สดด100:4-5: ยรม 7:2) ในการภาวนา บ่อยครั้งที่ประตูได้อ้างถึงความเข้มแข็งและการปกป้องของพระเป็นเจ้า (สดด 118:19-24) ผู้ที่ผ่านเข้าประตูและเข้าถึงเมืองอันเป็นที่รักของพระเป็นเจ้าของเยรูซาเลมจะร่าเริงเบิกบาน มีสันติสุขและรู้สึกถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเป็นเจ้า
พวกเราหลายคนเชิดชูตีค่าภาพของพระเยซูเป็นเหมือนประตูสวรรค์ “เราคือประตู ผู้ใดเข้าไปทางเรา ผู้นั้นจะรอด และเขาจะเข้าออก แล้วจะพบทุ่งหญ้า (ยน 10:9) เมื่อใดมนุษย์ ผู้ซึ่งไม่เชื่อฟังและทำบาป พวกเขาจะถูกหมางเมินจากพระเป็นเจ้าและถูกละทิ้งจากสวรรค์ ความรักของพระเป็นเจ้าพบหนทางที่จะไม่ก่อให้เกิดความเสียหายและอนุญาตให้พวกเขากลับมา พระเยซูเสด็จมา และด้วยกางเขนของพระองค์และการกลับคืนชีพ เป็นการเปิดประตูสวรรค์ให้แก่มนุษย์ การเสด็จมาของพระเยซู ทำให้เรามีโอกาสเข้าเฝ้าพระบิดา โดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน (อฟ 2:17-19)
พระเยซูเป็นผู้หนึ่งที่ถือกุญแจแห่งความตายและแดนคนตาย (วว 1:18) เมื่อถึงที่สุดของเวลา เมื่อพระเยซูทรงสร้างสวรรค์และโลกใหม่ พระราชัยสวรรค์จะสุขสำราญในความรุ่งเรือง ด้วยเรื่องของประตูเองมีคำอธิบายมากมายในพระคัมภีร์ไบเบิล ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ของสวรรค์ ประตูไม่เคยปิดในเวลากลางวันและไม่มีเวลากลางคืน (วว 21:12-27) ไม่แม้แต่กุญแจสู่อาณาจักรสวรรค์ที่พระเยซูทรงมอบให้เปโตร (มธ 16:18-19)จะเป็นที่ต้องการ ขณะเดียวกัน เราต้องดำเนินบทเรียนเกี่ยวกับความศรัทธาของเราและความเติบโตในศรัทธาของเราเพื่อพร้อมที่จะเข้าสู่ประตูแห่งความรุ่งเรือง