คำสอนเรื่องบาปที่ผิดต่อความบริสุทธิ์คำสอนเรื่องบาปที่ผิดต่อความบริสุทธิ์
     บาปอุลามกคือความรักในความสุขที่เกิดจากเนื้อหนังที่เป็นปฏิปักษ์ต่อความบริสุทธิ์
        ลูกรัก  ไม่มีบาปใดที่จะทำลายวิญญาณได้อย่างรวดเร็วได้เท่ากับบาปที่น่าละอายนี้  เป็นบาปที่กระชากตัวเราออกจากพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้พระทัยดี และขว้างเราลงสู่หุบเหวแห่งความสกปรกโสมมและเน่าเปื่อย   เมื่อตกลงไปอยู่ในปลักโคลนนี้แล้ว เราไม่สามารถถอนตัวออกมาได้  มีแต่จะจมลึกยิ่งขึ้นเมื่อวันเวลาผ่านไป   จากนั้นเราก็จะสูญเสียความเชื่อ  เราจะหัวเราะเยาะพระสัจธรรมของศาสนา  เราจะมองไม่เห็นสวรรค์อีกต่อไปและไม่กลัวโทษนรก



        ลูกรัก  ผู้ที่ตกอยู่ในบาปนี้เป็นคนที่น่าสงสารเสียนี่กระไร!  วิญญาณที่เคยงดงามของเขา  วิญญาณที่เคยเป็นที่สบพระทัยในสายพระเนตรของพระ  วิญญาณที่พระเจ้าเคยทรงเอนพระกายมาหาเหมือนกับการก้มตัวดมดอกกุหลาบที่หอมชื่น กลับเปลี่ยนไปเป็นซากสัตว์ที่เน่าและส่งกลิ่นเหม็นขึ้นไปถึงบัลลังก์ของพระองค์
ลูกรักเห็นหรือยังว่า พระเยซูคริสตเจ้าทรงอดทนเพียงไรต่อพวกอัครสาวก  พวกเขาบางคนเป็นคนหยิ่งยโส, มักใหญ่ใฝ่สูง, โลภ  รวมทั้งองค์หนึ่งที่ทรยศต่อพระองค์  แต่พระองค์ทรงทนไม่ได้เลยกับผู้ที่ไม่บริสุทธิ์  นี่คือบาปที่พระองค์ทรงเกลียดที่สุด  พระองค์ตรัสว่า “พระจิตของเราจะไม่ประทับอยู่กับท่าน หากท่านเป็นแต่เนื้อหนังและสิ่งที่เน่าเปื่อย”   พระเจ้าทรงไม่ข้องแวะกับผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ ผู้ที่จิตใจมีแต่ความโน้มเอียงที่ชั่วร้าย  เขาหมกมุ่นเหมือนกับหมูที่สกปรกในปลักโคลน ...  ผู้ที่ไม่ถ่อมตัวเป็นบุคคลที่น่ารังเกียจและไม่รู้ตัวถึงความน่ารังเกียจของตนเอง  พระเจ้าทรงประทับตราแห่งความอัปยศไว้บนหน้าผาก แต่เขาก็ยังไม่มีความละอาย  ใบหน้าของเขาทำด้วยทองเหลืองและหัวใจทำด้วยทองบรอนซ์  ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดกับเขาถึงเกียรติยศ หรือคุณธรรม  เพราะเขามีแต่ความอวดดีและความหยิ่งจองหอง    เขาไม่หวาดกลัวต่อความเลวร้ายใดๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความจริงนิรันดรต่างๆ, ความตาย, การพิพากษา, สวรรค์ หรือนรก 

        ลูกรัก บาปผิดต่อความบริสุทธิ์จึงเป็นบาปที่ถอนรากถอนโคนได้ยากที่สุด   บาปอื่นเชื่อมติดกับเราเหมือนกับโซ่เหล็ก  แต่บาปนี้เป็นเหมือนกับหนังวัวที่ไม่แตกหักหรือฉีกขาด  เป็นเหมือนกับเปลวไฟหรือเตาไฟที่เผาผลาญแม้แต่ผู้สูงอายุที่หมกมุ่นในบาปนี้  แม้จะมีร่างกายที่หมดสภาพแล้วแต่ก็ยังคงเลี้ยงตัณหาที่สกปรกนี้อยู่ด้วยความปรารถนาและในจิตใจ

        แม้แต่เมื่อเท้าข้างหนึ่งอยู่ในหลุมศพแล้ว ผู้ที่ตกอยู่ในบาปนี้ก็ยังคงพูดถึงกิเลสตัณหาจนหมดลมหายใจสุดท้าย  เขาจะตายไปโดยไม่เป็นทุกข์เสียใจ  เขาจะใช้โทษบาปอะไรได้เล่า หรือจะยอมเสียสละสิ่งใดก่อนตาย ในเมื่อตลอดชีวิตเขาปล่อยตัวจมอยู่ในตัณหาที่สกปรก?   เราคงนึกภาพไม่ออกถึงการสารภาพบาปครั้งสุดท้ายก่อนตายหรือการรับศีลมหาสนิทอย่างดีได้อย่างไรในเมื่อเขาซ่อนบาปที่น่าละอายไว้ข้อหนึ่ง บางครั้งอาจซ่อนไว้ตั้งแต่เมื่อเป็นวัยรุ่น เขาก็ได้แต่ทำบาปทุราจารศีลซ้ำแล้วซ้ำเล่า?  ลิ้นที่แข็งมาตลอดชีวิต ใครเล่าจะคลายออกได้ในช่วงสุดท้ายของชีวิต?  คงไม่มีใครช่วยได้หรอก  พระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาไป แผ่นตะกั่วหลายชั้นทับซ้อนอยู่บนตัวของเขา แล้วเขาก็จะยังคงเพิ่มอีกแผ่นหนึ่งเป็นแผ่นแผ่นสุดท้าย...

**** ขอบคุณข้อมูลจากคุณพ่อวิจิตต์ แสงหาญ เจ้าอาวาสวัดเซนต์จอห์น
แปลจาก http://saints.sqpn.com/stj18030.htm