คำสอนเรื่องการทำวันอาทิตย์ให้เป็นวันศักดิ์สิทธิ์
        ลูกรัก  ลูกกระเสือกกระสนทำงานหนัก แต่กลับได้แต่สิ่งที่ทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ  หากมีผู้ถามคนที่ทำงานในวันอาทิตย์ว่า “คุณกำลังทำอะไรอยู่?”  พวกเขาอาจตอบว่า “ฉันกำลังขายวิญญาณให้ปีศาจอยู่, กำลังตรึงกางเขนพระเยซูและทิ้งศีลล้างบาป  ฉันกำลังจะเดินทางไปนรกอยู่  ฉันกำลังจะไปคร่ำครวญร่ำไห้ตลอดนิรันดรอย่างหมดหวังอยู่”  เมื่อพ่อ(เจ้าวัดแห่งอารส์) เห็นคนทำงานในวันอาทิตย์ใช้เกวียนขนข้าวของอยู่  พ่อคิดว่าพ่อกำลังมองเห็นพวกเขากำลังขนวิญญาณไปนรกกัน

        ผู้ที่ทำงานหนักในวันอาทิตย์คิดผิดไปเพียงใด  เขาคิดถึงแต่จะหาเงินให้ได้มากขึ้นและทำงานให้หนักยิ่งขึ้น!  คิดดูสิ  เงินที่ได้เพิ่มขึ้นอีก 2-3 เหรียญที่ใช้ทำลายตัวเองและละเมิดกฎบัญญัติของพระเจ้าผู้พระทัยดี?  ลูกอาจจะคิดว่าทุกสิ่งเป็นผลที่เกิดจากการทำงาน  แต่ลูกคิดถึงเรื่องการเจ็บไข้ได้ป่วยหรือการประสบอุบัติเหตุบ้างหรือเปล่า...  สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้ง่ายมาก  แค่เกิดมีลมพายุ, ลูกเห็บตก หรือน้ำค้างแข็ง ก็สามารถทำลายงานที่อุตส่าห์ทำแทบตายได้แล้ว   อย่าลืมว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าทรงกำทุกสิ่งทุกอย่างไว้  พระองค์อาจทรงลงโทษเราได้ตามที่ทรงเห็นควร  พระองค์มิได้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดหรือ?  เมื่อทุกสิ่งสิ้นสุดลง พระองค์มิได้เป็นเจ้านายแต่เพียงผู้เดียวหรือ?

       ครั้งหนึ่งมีหญิงคนหนึ่งมาหาพระสงฆ์เพื่อขออนุญาตไปเก็บฟางในวันอาทิตย์  พระสงฆ์ตอบว่า “แต่ก็ยังไม่จำเป็นต้องรีบทำก็ได้นี่”   หญิงคนนั้นตอบว่า “คุณพ่ออยากให้พืชผลของดิฉันเสียหายหรือคะ?” .... เธอเสียชีวิตในค่ำวันนั้นเอง  การทำงานในวันอาทิตย์ของเธอกลับเป็นอันตรายต่อตัวเธอมากกว่าความเสียหายของพืชผลเสียอีก.   “อย่าขวนขวายหาอาหารที่กินแล้วเสื่อมสลายไปแต่จงหาอาหารที่คงอยู่ และนำชีวิตนิรันดรมาให้” (ยน 6:27)

       การทำงานในวันอาทิตย์ของลูกนำอะไรมาให้ลูกบ้าง?  พื้นดินที่ลูกทำกินก็จะยังคงอยู่เหมือนเดิม  เมื่อลูกจากโลกนี้ไป ลูกจะไม่ได้นำอะไรติดตัวไปเลย   เมื่อเราติดอยู่กับทรัพย์สมบัติของโลก เราก็คงไม่อยากจากโลกนี้ไป!  จุดหมายปลายทางแรกของเราคือการไปหาพระ  เรามนุษย์ที่อยู่ในโลกนี้มิได้มีจุดหมายปลายทางอื่นเลย  

      วันอาทิตย์เป็นทรัพย์สินของพระเจ้าผู้พระทัยดี  เป็นวันของพระองค์  พระองค์ทรงสร้างวันทั้งเจ็ดในแต่ละสัปดาห์  พระองค์จะเก็บวันทุกวันไว้เองก็ได้  แต่พระองค์ได้ประทานให้เราถึง 6 วัน และเก็บเฉพาะวันที่เจ็ดไว้เพียงวันเดียว  เรามีสิทธิอะไรที่จะก้าวก่ายไปยึดวันที่มิใช่เป็นวันของเรา?   เราทุกคนทราบดีว่า สิ่งของที่ได้มาด้วยการขโมยไม่เคยนำสิ่งที่ดีมาให้  การขโมยวันของพระมาก็จะไม่นำผลดีมาให้เราเช่นกัน   พ่อรู้จักเส้นทาง 2 สายที่จะนำเราไปสู่ความยากจน เส้นทางแรกคือการทำงานในวันอาทิตย์และอีกเส้นทางหนึ่งคือการขโมยทรัพย์สินของผู้อื่น

**** ขอบคุณข้อมูลจากคุณพ่อวิจิตต์ แสงหาญ เจ้าอาวาสวัดเซนต์จอห์น
แปลจาก http://saints.sqpn.com/stj18009.htm