หัวใจเราเล็กเกินไป
เขียนช่วงที่กำลังทำเพลง  ชุด..เพื่อนช่วยเพื่อน
เพลง  ขององค์กรยุวธรรมทูต
และเมื่อได้ดูซีดี  เรื่องยามเมือดอกไม้บาน ครั้งแรก
อีกทั้ง..มีบทเรียนที่สอนว่า..ความรักของพระเจ้านั้น..
อยู่ท่ามกลางเราในพระคริสตเจ้า (กุมภาพันธุ์  2004)

บางเรื่องราวทำให้ฉันเรียนรู้ว่า..หัวใจของเรานั้นเล็กเกินไป
ที่จะใส่ความรักและส่งคืนกลับไปหาพระเจ้า…

ชีวิต..ก็คงต้องมีบ้าง..ระหว่างทางก้าวเดิน
ที่อาจรู้สึกว่า..เราได้ทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจที่สุดแล้ว
ทั้งการฝากความไว้วางใจไว้ในพระเจ้า
และความพยายามของเราเอง..

แต่ดูเหมือนกับว่าไม่เพียงพอที่จะช่วยเรา..
ก้าวข้ามอุปสรรคต่าง ๆ ในชีวิตไปได้

จึงต้องอาศัยความเชื่อที่มั่นคง
ในพระประสงค์และพระเมตตากรุณาจากพระเจ้า
ที่ทรงประทานมาพร้อมกับความรัก

เมื่อมอง..สิ่งที่พระองค์ทรงสอน…
เป็นความมั่นคงในโลกนี้..
หรือความมั่นคงในความเชื่อ
สิ่งดี ~ดีที่เราจะได้พบก็คือ…
ความรักของพระเจ้า
ที่ให้มากับความหมายของย่างก้าว..ในทางเดิน..

ทำให้เราก็จะเข้าใจความรักที่มีคุณค่าสูงสุดจากพระเจ้า
และรู้สึกว่าความเชื่อของเรามีความมั่นคงยิ่งขึ้น
และหัวใจของเราก็เล็กเกินไป..
ที่จะใส่ความรักของเราและส่งคืนกลับไปหาพระองค์

“  ความรักของพระองค์มิใช่แค่เพียง..
สองแขนที่กางออกบนกางเขนเท่านั้น..
แต่คือความสม่ำเสมอเรื่อยมา
จากอดีต  ปัจจุบัน  และในตลอดไป
….คนที่เชื่อก็จะรู้ว่า ทรงรักเราอยู่เสมอ
ตลอดกาล...