บทกลอนบทแรกในชีวิตที่ได้เขียนลงอุดมศานต์
เป็นช่วงเวลาเริ่มต้นเข้ามาเรียนที่สถาบันแสงธรรม
เริ่มเขียน..เพราะอยากสรรเสริญความรักของพระเจ้า
(อุดมศานต์ พฤษภาคม ค.ศ. 2000)
ที่ผ่านมาในชีวิต
สิ่งถูกผิดมากมายลูกสับสน
ในวันนี้หนทางช่างมืดมน
ล้วนวกวนวุ่นวายทุกสายทาง
มีชายหนึ่งเดินมาบอกทางให้
เส้นนี้ไงหนทางความสว่าง
ไม่สับสนไม่เดียวดายไม่อ้างว้าง
เพราะมีเราเคียงข้างทุกคราคราว
คือพี่ชายของเราชื่อเยซู
บอกว่าเธอจงสู้อย่างหาญห้าว
เพราะหนทางข้างหน้ายังอีกยาว
เธอจงก้าวไปประกาศพระวาจา
ถึงหนทางเบื้องหน้าจะลำบาก
มีหนามขวากมากมายให้ฟันฝ่า
แต่ ณ ปลายเส้นทางแห่งชีวา
เธอจะพบพระบิดาผู้ใจดี