ความรับผิดชอบความรับผิดชอบ

ความหมาย  ยอมรับผลที่ดี หรือไม่ดี ในกิจการที่ได้กระทำลงไป
ข้อคิด   “จิตสำนึกผิดชอบก็เหมือนดินสอ ที่ต้องเหลาให้แหลมคมอยู่เสมอ” 
“อย่าโยนความผิดให้คนอื่น  แต่จงรับผิดชอบชีวิตของตนในทุก ๆ ด้าน”
“จงยึดหลัก 3 ค.ไว้ให้มั่น คือ เคารพตนเอง เคารพผู้อื่น และมีความรับผิดชอบในการกระทำทั้งปวงของตน”
“จำไว้ว่า  กรขาดความใส่ใจ  และละเลย นำมาซึ่งความเสียหายราคาแพง”
“จงใส่ใจกับหน้าที่การงานของตนให้ดี”
“เมื่อรู้ตัวว่าทำผิดพลาดไปแล้ว  จงรีบแก้ไขเสียโดยพลัน”

ประโยชน์ของการมีความรับผิดชอบ 
1.ทำให้งานและกิจกรรมต่าง ๆ สำเร็จลุล่วงตามเป้าหมายที่ตั้งไว้
2.ทำให้เราเป็นคนซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น
3.เกิดการเติบโตและพัฒนาทางด้านจิตใจมากขึ้น
4.มีความเจริญก้าวหน้าทางด้านชีวิตและการงาน
5.เป็นที่ยอมรับ เชื่อถือ และเป็นที่ไว้ใจของคนอื่น

โทษของการไม่รับผิดชอบ
   1.เกิดความเสียหายต่อการงานหรือกิจกรรมต่าง ๆ
   2.ไม่เป็นที่ยอมรับ และเชื่อถือของสังคม
   3.กลายเป็นคนขี้กลัว ไม่มั่นใจในตนเอง
   4.ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต และหน้าที่การงาน

เนื้อหาในพระคัมภีร์ 
“ทุกคนจงสำรวจการกระทำของตนเอง  จึงจะมีอะไร ๆ ที่จะอวดได้ในตัวไม่ใช่เปรียบกับผู้อื่น เพราะว่าทุกคนต้องรับภาระของตัวเอง” ( กท. 6 : 4 )

บทความ  สารภาพผิดดีกว่าแก้ตัว
     ไม่มีใครไม่เคยทำอะไรผิดพลาด  เพราะผู้ทำงานทุกคนจำต้องมีผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้น ไม่ผิดพลาดเพราะความประมาท   ก็ผิดพลาดเพราะความสะเพร่า    ผิดพลาดเพราะความหลงลืม  ผิดพลาดเพราะจงใจทำ 
รวมความแล้ว   คนทำงานทุกคนย่อมต้องมีข้อบกพร่อง   ถึงกับมีคำคมน่าฟังประโยคหนึ่งว่า “คนที่ทำอะไรไม่ผิดคือคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย” เป็นคำคมที่น่าฟังและจริงแท้ อย่างไรก็ตาม  หากผิดพลาดไปแล้ว  ก็ไม่ควรดื้อดึงดันทุรัง  หรือหาเหตุมาแก้ตัวด้วยประการต่าง ๆ ควรจะยอมรับผิดแต่โดยดี  เพราะการทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดมิใช่วิสัยของบัณฑิต แม้ว่าจะหาทางแก้ตัวรอดไปได้  ก็เชื่อว่าไปได้ไม่นาน  เขาจับไม่ได้คราวนี้ ก็อาจจับได้ในคราวหน้า  หากจับได้แล้ว เขาจะไม่ยอมให้อภัยเลย  แทนที่จะได้รับโทษแต่น้อยก็กลับได้รับโทษมาก  แทนที่จะได้รับเมตตาสงสารกลับได้รับความเกลียดชัง ฉะนั้น  ผู้ที่ทำผิดแล้ว  สารภาพผิดโดยชื่นตา  จึงเป็นบุคคลที่ควรสรรเสริญ

พฤติกรรมที่ปรารถนาให้ผู้เรียนปฏิบัติ
   + เพื่อให้เกิดจิตสำนึกของความรับผิดชอบในเหตุการณ์ หรือกิจกรรมต่าง ๆ
   + มีความกล้า และเสียสละในการแสดงตัวต่อหน้าผู้อื่น