ประโยชน์ของความสามัคคี 
1.งานและกิจการต่าง ๆ ของกลุ่มสำเร็จลุล่วงไปอย่างดี
2.รู้จักที่จะแบ่งปันและเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม
3.ชีวิตมีความสุข ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน
4.เป็นคนใจกว้าง พร้อมที่จะรับฟังความคิดเห็นของคนรอบข้าง
5.เป็นที่ยอมรับของคนอื่น

โทษของการไม่มีความสามัคคี 
1.งานและกิจการต่าง ๆ เกิดความเสียหาย ล้มเหลว
2.เกิดความเห็นแก่ตัว ไม่รู้จักเสียสละ
3.ชีวิตไม่มีความสุข
4.ไม่เป็นที่ยอมรับของคนอื่น

เนื้อหาในพระคัมภีร์ 
“ด้วยว่ามีคนสอง สามคนประชุมกันที่ไหน ในนามของเรา เราจะอยู่ท่ามกลางเขาที่นั่น”   ( มธ 18 : 20 )

“จงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน อย่าใฝ่สูง แต่จงถ่อมใจลงยอมทำการต่ำ อย่าถือว่าตัวฉลาด”  ( รม 12 : 16 )

“จงมีใจถ่อมทุกอย่างและใจอ่อนสุภาพ อดทนนานและอดกลั้นต่อกันและกัน ด้วยความรัก จงเพียรพยายามให้คงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน…..” ( อฟ 4 : 2 – 3 )

“ท่านจงเมตตาต่อกัน มีใจเอ็นดูต่อกัน และอภัยโทษให้กัน เหมือนดังที่พระเจ้า ได้ทรงโปรดอภัยโทษให้แก่ท่านในพระคริสต์นั้น”  ( อฟ 4 : 32 )

“จงให้พระวาทะของพระคริสต์ดำรงอยู่ในตัวท่านอย่งบริบูรณ์ จงสั่งสอนและเตือนสติกันด้วยปัญญาทั้งสิ้น”  ( คส 3 : 16 )

“เหตุฉะนั้นจงหนุนใจกันและต่างคนต่างจงก่อกันขึ้น ตามอย่างที่ท่านกำลังทำอยู่นั้น”   ( 1 ธส 5 : 11 )

เรื่องสั้น  
ชาวนาสองคน
  ในกาลครั้งหนึ่ง  ชาวนาสองคนต่างพยายามจะผ่านซึ่งกันและกันไป เลื่อนของเขาก็เลยเกี่ยวพันกัน   คนหนึ่งก็ร้องขึ้นว่า “จงหลีกหนีทางให้ข้า”  คนหนึ่งก็ร้องขึ้นว่า  “จงหลีกทางให้ข้า เพราะว่า  ข้าต้องไปในเมืองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้”  อีกคนหนึ่งก็พูดว่า “แกนั่นแหละให้ทางข้า  เพราะว่า ข้าต้องกลับบ้านให้เร็วทีสุดเท่าที่จะทำได้”

  เขาทั้งสองเถียงกันอยู่เช่นนั้นเป็นเวลานาน  ชาวนาคนที่สามมาเห็นเข้าก็บอกว่า
“ถ้าหากท่านทั้งสองเร่งรีบกันมากขนาดนั้น ถ้างั้นต่างคนต่างก็ให้ทางกันคนละหน่อยจะดีกว่า”
นิทานเรื่องนี้สอนว่า “ถ้าช่วยกันคนละไม้คนละมือ  งานใหญ่ก็จะสำเร็จลงได้”

พฤติกรรมที่ปรารถนาให้ผู้เรียนบฏิบัติ
+ ให้รู้จักเสียสละประโยชน์ส่วนตนเพื่อส่วนรวม
+ เปิดใจกว้าง พร้อมที่จะรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น
+ มีความอดทน และรู้จักให้อภัยคนอื่น เพราะทำงานกับคนหมู่มาก เป็นธรรมดาที่จะต้องมีความคิดเห็นขัดแย้ง แตกต่างกันออกไป