1. ความสำนึกถึงความจริงเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า

         เด็ก   ๆ  ควรมีความคุ้นเคยถึงพระเยซูเจ้าในลักษณะที่ถูกต้องแท้จริงและลุ่มลึก คือ เกิดจากภายใน มากกว่าแค่การรู้จักพระเยซูเจ้าแต่ภายนอก เช่น ทรงทำอัศจรรย์อย่างไร ทรงเสด็จไปที่ไหนบ้าง หรือรู้แค่ประวัติภายนอก แต่อยากให้เด็ก ๆ ของเราได้มีความรู้สึกเคารพเทิดทูน ผูกพัน มีความสัมพันธ์ภายในลึกซึ้งกับพระเยซูเจ้า ทำอะไรก็นึกถึงพระพระเยซูเจ้า

ประการแรก คือ พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์ทรงดำรงอยู่เพื่อพระบิดาเจ้า ความจริงสูงสุดก็คือพระองค์ทรงเป็นของพระบิดา ถ้าเด็กมองพระเยซูเจ้าแค่เป็นรูปแบบในการดำเนินชีวิต ที่แสดงให้เราเห็นว่าเราควรทำอย่างไร หรือช่วยเราให้สนใจและห่วงใยผู้อื่น หรือเป็นครูที่ดีเท่านั้น เราก็ละเลยความจริงแท้อีกประการหนึ่งก็คือพระบิดา พระคริสตเจ้าที่แท้จริงก็คือพระเยซูเจ้าผู้ที่ทำทุกอย่างตามพระประสงค์ของพระบิดา ไม่ว่าจะเป็นการภาวนาและการสรรเสริญขอบพระคุณ ชีวิตของพระเยซูเจ้าคือการทำตามพะรประสงค์ของพระบิดา พระเยซูเจ้าคือผู้ที่เป็นเหมือนพระบิดา ทรงรักเด็ก รักคนจน คนต่ำต้อย เจ็บไข้ ฯลฯ

"เราต้องสอนเด็กของเราให้รักพระเยซูเจ้า และให้พระเยซูเจ้านำเขาไปหาพระบิดา"

ประการที่สอง พระองค์ทรงกลับคืนพระชนมชีพและยังคงมีชีวิตอยู่ มีชีวิตที่ยิ่งใหญ่กว่า งดงามกว่าแต่ก่อน พระเยซูเจ้ามิได้อยู่ห่างไกลจากเราหรือเป็นบุคคลในอดีตเท่านั้น พะองค์ทรงประทับอยู่กับเรา ทรงคิดถึงเรา ทรงช่วยเหลือเรา ทรงประทานพระจิตเจ้าให้แก่เรา  ไม่ว่าเราจะทำอะไร ให้เราทำในพระนามของพระเยซูเจ้า เหมือนที่พระสงฆ์ภาวนาว่า ...ทั้งนี้อาศัยพระบารมีพระเยซูคริสตเจ้าพระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย.....  เพราะว่าอาศัยพระเยซูเจ้าทำให้คำภาวนาของเราขึ้นไปถึงพระบิดา

                พระเยซูเจ้าทรงสอนเราให้เราได้ทำในสิ่งที่พระบิดาทรงพอพระทัย เด็ก ๆ ควรจะเรียนรู้ประโยคสำคัญ ๆ ที่พระเยซูทรงสอนจากคำเทศนาบนภูเขา หรือคำสอนอื่น ๆ เช่น “จงรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง” ........ ไม่มีใครที่จะพูดได้ว่ารู้จักพระเยซูเจ้าจริง  ถ้าเขายังไม่เปลี่ยนแปลงชีวิต และไม่มีใครเข้าหาพระองค์ได้จริงถ้าไม่รู้สึกว่าตนเองถูกดึงเข้าหาพระบิดา หรือรักพระบิดา