บทที่สอง
“ท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง”

พระบัญญัติประการที่สี่
จงนับถือบิดามารดา

22. พระบัญญัติประการสี่กำหนดให้เราทำอะไร
 
(2196-2200, 2247-2248)
พระบัญญัติประการที่สี่ สั่งให้เคารพนับถือบิดามารดาของเรา และเคารพบรรดาผู้ที่พระเป็นเจ้าได้ทรงให้อำนาจไว้ เพื่อประโยชน์ของเรา

23. ธรรมชาติของครอบครัวในแผนการพระเป็นเจ้าเป็นอะไร
    
(2201-2205, 2249)
พระเป็นทรงโปรดให้ชายหนึ่งและหญิงหนึ่งรวมเป็นหนึ่งเดียวกันในการแต่งงาน ซึ่งก่อให้เกิดเป็นครอบครัวพร้อมกับบรรดาบุตรของเขา พระเป็นเจ้าได้ทรงให้มีการแต่งงานและครอบครัวเพื่อความดีของคู่สามีภรรยา เพื่อการสืบลูกหลาน และการให้การศึกษาอบรมบุตร  สมาชิกแต่ละคนในครอบครัวจะต้องมีความรักผูกพัน และรับผิดชอบต่อกันและกัน จนทำให้ครอบครัวกลายเป็น พระศาสนจักรระดับบ้าน นั้นก็คือ เป็นครอบครัวแห่งความเชื่อ ความหวังและความรัก

24. ครอบครัวอยู่ในสถานภาพใดในสังคม
    
(2207-2208)
ครอบครัวเป็นหน่วยเริ่มแรกของชีวิตทางสังคมมนุษย์ ความเป็นอยู่ของสมาชิกในแต่ละครอบครัวเป็นการปูพื้นฐานชีวิตของสังคม ถ้าครอบครัวดี สังคมก็จะดีด้วย

25. สังคมมีหน้าที่ต่อครอบครัวอย่างไร

(2209-2213, 2250)
สังคมมีหน้าที่สนับสนุนให้การแต่งงานของสมาชิกเข้มแข็งและทำให้ชีวิตครอบครัวมั่นคง ผู้มีอำนาจในสังคมต้องเคารพ ให้เกียรติ และส่งเสริม การแต่งงานและครอบครัว ต้องร่วมมือกันป้องกันอันตรายที่จะทำลายความสงบสุขของครอบครัวทั้งทางด้านร่ากายและจิตใจ และต้องปกป้องสิทธิของบิดามารดา รวมถึงการส่งเสริมให้ครอบครัวมีความเจริญก้าวหน้า

26. บุตรมีหน้าที่ต่อบิดามารดาอย่างไร
    
(2214-2220, 2251)
บุตรจะต้องมีความเคารพนับถือ มีความกตัญญู การว่านอนสอนง่ายและการนบนอบเชื่อฟังต่อบิดามารดาของตน บุตรมีส่วนในความเจริญก้าวหน้าในความปรองดองและความศักดิ์สิทธิ์ของทุกชีวิตในครอบครัว ในยามที่บิดามารดาตกอยู่ในความทุกข์ยากลำบาก เจ็บไข้ได้ป่วย ว้าเหว่หรือชราภาพ บุตรจะต้องให้ความช่วยเหลือพวกท่านทั้งในด้านจิตใจและด้านวัตถุสิ่งของ

27. บิดามารดามีหน้าที่ต่อบุตรอย่างไร
    
(2221-2231)
หน้าที่เบื้องต้นของบิดามารดาต่อบุตร คือเป็นผู้รับผิดชอบต่อการอบรมศึกษาและเป็นผู้ประกาศความเชื่อคนแรกแก่บุตร ต้องรักและเคารพต่อบุตรในฐานะบุคคล และในฐานะบุตรของพระเป็นเจ้า จัดหาสิ่งของตามความต้องการทั้งในด้านวัตถุและในด้านจิตใจเท่าที่สามารถ เลือกโรงเรียนที่เหมาะสมให้แก่บุตร ให้ความช่วยเหลือแก่พวกเขาด้วยคำแนะนำที่รอบคอบในการเลือกอาชีพและสถานภาพของชีวิต ที่สำคัญเป็นพิเศษก็คือต้องให้อบรมสั่งสอนบุตรในเรื่องการดำเนินชีวิตและความเชื่อคริสตัง

28. บิดามารดาสั่งสอนบุตรของตนในเรื่องของความเชื่อคริสตังได้อย่างไร
    
(2252-2253)
ด้วยการเป็นแบบอย่าง  การสวดภาวนา  การสอนคำสอนในครอบครัว และการมีส่วนร่วมในชีวิตของพระศาสนจักร

29. ผู้มีอำนาจฝ่ายบ้านเมืองควรใช้อำนาจอย่างไร
   
(2234-2237, 2254)
ผู้มีอำนาจต้องใช้อำนาจเพื่อการให้บริการ ด้วยความเคารพต่อสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย ต้องให้ความยุติธรรมและความช่วยเหลือประชาชน ต้องเห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวม และในการตัดสินใจใดๆก็ตามให้ภาวนาวอนขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าเสมอ

30. พลเมืองมีหน้าที่อะไรต่อผู้มีอำนาจฝ่ายบ้านเมือง
    
(2238-2241, 2255)
ในฐานะพลเมือง ทุกคนจะต้องถือว่าผู้ใหญ่ของตนเป็นผู้แทนของพระเป็นเจ้า ด้วยการให้ความร่วมมืออย่างซื่อสัตย์ เพื่อความดีของส่วนรวม การร่วมมือนี้ครอบคลุมถึงความรักและการรับใช้ประเทศชาติ สิทธิและหน้าที่ในการเลือกตั้ง การจ่ายภาษี การป้องกันประเทศชาติและสิทธิในการวิพากษ์วิจารณ์อย่างสร้างสรรค์ต่อการกระทำของผู้มีอำนาจด้วย

31. พลเมืองไม่ต้องปฏิบัติตามอำนาจบ้านเมืองเมื่อใด
    
(2242-2243, 2256)
พลเมืองไม่ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่บ้านเมือง   เมื่อคำสั่งนั้นขัดแย้งกับหลักของกฎศีลธรรม เพราะ “เราต้องเชื่อฟังพระเป็นเจ้ายิ่งกว่าเชื่อฟังมนุษย์” (กจ 5:29)