ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 22 มกราคม 2012
วันนี้เลย 
            ได้อ่านบทอ่านประจำอาทิตย์นี้แล้ว บอกได้ประโยคเดียวว่าต้อง “วันนี้เลย” เรา “พลัดวันประกันพรุ่ง” กับ “การรับใช้พระเจ้า” ของเรามานานแล้ว พระเจ้าทรงเรียกเราไม่รู้กี่ร้อยพี่พันครั้งแล้ว แต่เราก็ได้แต่ตอบพระองค์ว่า “ยังครับ...ยังค่ะ ยังไม่ถึงเวลา”
             บทอ่านที่หนึ่งพระเข้าทรงเรียกโยนาห์ “จงลุกขึ้นไปยังกรุงนีนะเวห์ตามพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า” โยนาก็ปฏิบัติตาม และจากผลการทำงานของเขา “ชาวกรุงนีนะเวห์ก็เชื่อฟังพระเจ้า”


              ในบทพระวรสารพระเยซูเจ้าเสด็จไปประกาศข่าวดีให้ประชาชน พระองค์ทรงเรียกอันดรูว์ “ตามเรามาเถิด” เขาก็ละแหไว้ แล้วตามพระองค์ไป
จากนั้นพระเยซูเจ้าทรงเรียกยากอบ บุตรเศเบดี และยอห์นน้องชายที่กำลังซ่อมแหอยู่ในเรือ ทันใดนั้น “เขาก็ละเศเบดีบิดาของเขาไว้ในเรือกับลูกจ้าง แล้วตามพระองค์ไป”
สังเกตว่า ทุกคนที่พระเจ้าทรงเรียกนั้น ตอบสนองโดยทันใด วางงานต่างๆแล้วออกติดตามรับใช้พระองค์

          พระวาจาของพระเจ้าประจำอาทิตย์นี้จึงเป็นการเตือนใจเราอีกครั้งหนึ่งว่าพระเจ้าทรงเรียกท่านแต่ละคนด้วย เรียกให้ออกมารับใช้พระองค์ตามฐานะหน้าที่ของเรา อย่างแรงก็คือการออกจากครอบครัวมารับใช้พระองค์ในฐานะพระสงฆ์นักบวชต่างๆ อยู่ในวัดวาอาราม อย่างปรกติก็คือการเข้าสังกัดกลุ่มกิจกรรมคาทอลิกต่างๆที่เหมาะสมกับบุคลิกภาพและสถานะของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกสภาอภิบาล พลมารี หรือกลุ่มฆราวาสแพร่ธรรมต่างๆ มีหลายๆคนเสนอความคิดว่าพี่น้องแต่ละคนควรเข้าสังกัดกลุ่มกิจกรรมคาทอลิกอย่างน้อยคนละ 1 กลุ่ม ถ้ามีเวลาเป็นหลายๆกลุ่มก็ได้ (รับใช้พระเจ้ามากๆยิ่งดี) ไม่ว่าจะเป็นเด็ก เยาวชนหรือ ผู้ใหญ่ แม้กระทั่งผู้อาวุโส วัดของเรามีกลุ่มให้สังกัดมากมาย

              เราเห็นองค์กรห้างร้านต่างๆมีกลุ่มมีสมาคมของพวกเขา เห็นพวกเขามีกิจกรรมเคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือสาธารณะประโยชน์ น่าชื่นชมและน่าชื่นใจครับ
           พี่น้องครับเราอย่าให้คำว่า “สวมหมวกหลายใบ” มาหลอกหลอนตัวเราจนทำให้เราไม่รู้จะรับใช้พระเจ้าอย่างไรดี ผมว่าเราควรมีหมวกหลายๆใบด้วยซ้ำไป แต่เวลาใส่ให้ใส่เพียงครั้งละใบเท่านั้นก็พอ โอกาสนี้ใส่หมวกใบนี้ โอกาสนั้นใส่ใบโน้น เรามีหัวเดียวแต่มีหมวกหลายใบได้ครับ รับใช้พระเจ้าอย่าคิดมากครับ....วันนี้เลย “เพราะโลกดังที่เป็นอยู่กำลังจะผ่านไป”