บทเรียนจากจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวเอเฟซัส
1. เราได้รับการช่วยให้รอดได้อย่างไร
พระคัมภีร์ : เอเฟซัส 2:1-10 (ความเชื่อกับกิจการดี)
จุดประสงค์ : ให้ผู้เรียนได้ทำความเข้าใจเรื่องของการได้รับความรอดโดยพระหรรษทานมากกว่าการกระทำความดี โดยการโต้วาที

 

ดำเนินการ
1) เริ่มต้นกิจกรรมนี้ด้วยการอธิบายให้ผู้เรียนทราบว่าเราจะเรียนรู้เรื่องความรอดพ้นจากบาปโดยการจำลองสถานการณ์ว่า  - “ความสำเร็จของการศึกษา” เปรียบประดุจ “ความรอดพ้นจากบาปและได้เข้าสู่สวรรค์” (salvation) “ความตั้งใจจริง” ในพระคัมภีร์เปรียบกับเป็น “พระหรรษทาน” (grace-ความช่วยเหลือจากพระเจ้า) และ “การเรียนอย่างจริงจัง” เป็นดั่ง “การประพฤติปฏิบัติ” (works) คำถามเพื่อการโต้วาที คือ “เธอคิดว่าความสำเร็จในการเรียนมาจากความตั้งใจจริงมากว่าการเรียนอย่างจริงจัง” โดยให้ผู้เรียนได้เลือกว่าจะอยู่ข้างญัตติใด

2) หลังจากการโต้วาทีแล้ว ให้ผู้นำได้เชื่อมโยงระหว่างความสนใจกับการลงมือกระทำ โดยตั้งคำถามให้ผู้เรียนได้คิดและช่วยกันตอบดังนี้
• ความสำเร็จในการเรียนมาจากการเรียนอย่างทุ่มเทเท่านั้นหรือ
• เป็นไปได้หรือไม่ที่จะเรียนรู้เนื้อหาวิชาโดยไม่ทำการบ้านหรือลงมือปฏิบัติอย่างหนึ่งอย่างใด
• ความสนใจในการเรียนช่วยสนับสนุนหรือไม่ช่วยสนับสนุนให้เกิดการทำงานอย่างหนัก

3) ให้ผู้เรียนอ่าน เอเฟซัส 2:1-10 เพื่อค้นหาคำตอบ

4) ให้ขีดเส้นตรงในห้อง ให้ด้านหนึ่งเป็นที่ประทับของพระเจ้าส่วนปลายอีกด้านหนึ่งเป็นที่อยู่ของเรามนุษย์ ให้ผู้เรียนได้มายืนในเส้นระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ โดยให้เลือกยืนในจุดที่ตนเองเข้าใจว่าความรอดพ้นจากบาปและการเอาตัวรอดไปสวรรค์นั้นขึ้นอยู่กับใคร (จุดตรงกลางคือความพอดีคือต้องพึ่งพระหรรษทานของพระเจ้าและต้องปฏิบัติตนเป็นคนดีตามคำสอนของพระเจ้า)

5) แบ่งกลุ่มผู้เรียนตามจุดที่พวกเขาเลือกยืน แล้วเชิญชวนให้พวกเขาให้ไตร่ตรองว่า “จะต้องทำอย่างไร เพื่อให้ได้รับความรอดพ้นจากบาปและเอาตัวรอดไปสวรรค์”  โดยเขียนเป็น mind maps อย่างง่ายๆเพื่อแสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้า มนุษย์ ความเชื่อ และการประพฤติปฏิบัติ

6) หลังจากนั้นให้มีการแบ่งปันกัน และอภิปรายเพิ่มเติมถึงความเข้าใจว่าพระเจ้าทรงทำงานตัวของเราอย่างไร โดยตั้งคำถามเหล่านี้
• ถ้าความเชื่อเป็นของขวัญของพระเจ้า ทุกคนได้รับของขวัญนี้เท่าเทียมกันหรือไม่
• แล้วน้ำใจอิสระของมนุษย์อยู่ตรงไหนของภาพ(มีใน mind maps หรือเปล่า)