สรุปบทจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโคโลสี
       เปาโลชื่มชมความประพฤติของชาวโคโลสีที่มีความเชื่อในพระคริสตเยซูและบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์(1:4) ท่านภาวนาให้พวกเขาได้มีความรู้อย่างสมบูรณ์ถึงพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยปรีชาญาณและเข้าใจฝ่ายจิต สาระสำคัญของจดหมายของท่านประกอบไปด้วย คำสั่งสอนเป็นทางการ คำเตือนให้ระวังความหลงผิด คำเตือนใจ จิตตารมณ์การแพร่ธรรม

1. คำสั่งสอนอย่างเป็นทางการ(1:15-29)
1) พระเยซูคริสตเจ้าคือใคร?
-ทรงเป็นศีรษะของสรรพสิ่ง
-ทรงเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น
-ทรงเป็นบุตรคนแรกในบรรดาสิ่งสร้างทั้งปวง
-ทรงดำรงอยู่ก่อนสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งดำรงอยู่เป็นระเบียบในพระองค์
-ทรงเป็นศีรษะของพระศาสนจักร
-ทรงเป็นปฐมเหตุ ทรงเป็นบุคคลแรกในบรรดาผู้ตายที่กลับคืนชีพ
2) ชาวโคโลสีต้องทำอย่างไร
-เมื่อพระเจ้าทรงโปรดให้พวกเขามีความสัมพันธ์อันดีกับพระเจ้าหลังจากที่ได้เหินห่างและเป็นศัตรูกับพระองค์ จึงขอให้พวกเขายืนหยัดในความเชื่อ ไม่หวั่นไหวจากความหวังเรื่องข่าวดี(1:21-23)
-ให้ยึดแบบอย่างของท่านที่ตรากตรำทำงานและต่อสู้ด้วยพลังที่มาจากพระเจ้า(1:29)

2. คำเตือนให้ระวังความหลงผิด
1) ให้ดำเนินชีวิตตามความเชื่อแท้จริงในพระคริสตเจ้าไม่ใช่คำสอนที่ไม่ถูกต้อง ให้หยั่งรากลึกลงในพระองค์ และเสริมสร้างขึ้นในพระองค์(2:5-7)
2) อย่าให้ผู้ใดใช้ปรัชญาหรือเล่ห์กลอันไร้แก่นสารหลอกลวง..ไม่สั่งสอนตามคำสอนของพระคริสตเจ้า(2:8)
3) คำสอนที่ต้องยึดถือไว้คือ พระคริสตเจ้าเพียงพระองค์เดียวทรงเป็นประมุขของมนุษยชาติและของทูตสวรรค์  เราตายและกลับคืนชีพพร้อมกับพระคริสตเจ้าแล้วโดยอาศัยศีลล้างบาป พระองค์ทรงยกหนี้สินที่เรามีไปจากเรา และตรึงไว้กับไม้กางเขน(2:9-15)

3. คำเตือนใจ
1) กฎความประพฤติโดยทั่วไปของคริสตชน สิ่งที่ไม่ควรทำใน 3:5-11 และสิ่งที่ควรประพฤติปฏิบัติอยู่ใน 3:12-17
2) เรื่องจริยธรรมในครอบครัว (3:18-4:1) สอนเช่นเดียวกับสอนชาวเอเฟซัส

4. จิตตารมณ์การแพร่ธรรม
1) จงอธิษฐานภาวนาอย่างสม่ำเสมอ อย่าละเลยการขอบพระคุณ จงภาวนาเพื่อผู้แพร่ธรรม
2) จงใช้ทุกโอกาสเพื่อปฏิบัติตนต่อคนต่างศาสนาด้วยความเฉลียวฉลาดรอบคอบ จงให้คำพูดของท่านอ่อนโยนและถูกกาลเทศะอยู่เสมอ จงรู้จักตอบทุกคนอย่างดีที่สุด