“การโต้เถียง” นั้นไม่ดี ถ้าเกิดจากการใช้อารมณ์ เพราะอาจพาไปสู่ปัญหาที่ใหญ่ตามมา

ขอพระวาจาพระเจ้าช่วยเตือนสติเราเมื่อต้องพบเจอเหตุการณ์ที่จะนำไปสู่การโต้เถียงและความรุนแรง

คำตอบอ่อนโยนทำให้ความโกรธสงบลง แต่คำพูดทิ่มแทงก่อให้เกิดความโกรธ (สภษ. 15:1)

การเริ่มโต้เถียงเป็นเหมือนปล่อยน้ำออกจากเขื่อน ฉะนั้นจงเลิกโต้เถียงก่อนเกิดการทะเลาะวิวาท (สภษ. 17:14)

คนโง่เขลาไม่ชอบแสวงหาความเข้าใจ แต่ชอบแสดงความคิดเห็นของตน (สภษ. 18:2)

ผู้ชอบเยาะเย้ยก่อความวุ่นวายในเมือง แต่ผู้มีปรีชาระงับความโกรธ (สภษ. 29:8)

อย่าโต้เถียงกับคนมีอำนาจ เพราะท่านจะตกอยู่ในเงื้อมมือของเขา (บสร. 8:1)

อย่าโต้เถียงกับคนชอบหาเรื่อง เขาอาจจะวางกับจับผิดคำพูดของท่าน (บสร. 8:11)

ทำไมท่านจึงมองดูเศษฟางในดวงตาของพี่น้อง แต่ไม่สังเกตเห็นท่อนซุงในดวงตาของตนเลย (มธ. 7:3)

อย่าคล้อยตามความประพฤติของโลกนี้ แต่จงเปลี่ยนแปลงตนเองโดยการฟื้นฟูความคิดขึ้นใหม่ เพื่อจะได้รู้จักวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า สิ่งใดดี และสิ่งใดเป็นที่พอพระทัยอันสมบูรณ์พร้อมของพระองค์ (รม. 12:2)

จงทำทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่บ่นหรือโต้เถียง (ฟป. 2:14)

ขอพระวาจาของพระคริสตเจ้าสถิตอยู่ในท่านอย่างเต็มเปี่ยม จงสอนและตักเตือนกันด้วยปรีชาญาณ (คส. 3:16)

จงเตือนพวกเขาเรื่องนี้และจงกำชับพวกเขาเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าอย่าโต้เถียงกันเรื่องถ้อยคำ เพราะไม่มีประโยชน์ใดนอกจากความพินาศของผู้ฟัง (2ทธ. 2:14)

จงหลีกเลี่ยงคำพูดเพ้อเจ้อไร้สาระ เพราะมีแต่จะทำให้ห่างพระเจ้ามากขึ้น (2ทธ. 2:16)

จงหลีกเลี่ยงการโต้เถียงอย่างโง่เขา โดยรู้ว่า สิ่งเหล่านั้นทำให้เกิดการวิวาท (2ทธ. 2:23)

ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะต้องไม่วิวาทกัน แต่จะต้องอ่อนโยนต่อทุกคน รู้จักสอนและอดทน (2ทธ. 2:24)

จงหลีกเลี่ยงการถกเถียงปัญหาโง่เขลา การลำดับวงศ์ตระกูล การทะเลาะวิวาทเรื่องบทบัญญัติ สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่มีประโยชน์และไร้ค่า (ทต. 3:9)

พี่น้องที่รัก พึงตระหนักว่า ทุกคนจงฉับไวที่จะฟัง แต่ช้าที่จะพูด และช้าที่จะโกรธ (ยก. 1:19)

จงอธิบายด้วยความอ่อนโยนและด้วยความเคารพอย่างบริสุทธิ์ใจ เพื่อเมื่อท่านถูกใส่ร้าย ผู้ที่กล่าวร้ายความประพฤติดีของท่านตามคำสอนของพระคริสตเจ้า ก็จะต้องประสบความอับอาย (1ปต. 3:16)

จงมีสติสัมปชัญญะและตื่นตัวอยู่เสมอ เพราะศัตรูของท่านคือมาร กำลังดักวนเวียนอยู่รอบๆ ดุจสิงห์โตคำรามเสาะหาคนที่มันจะกัดกินได้ จงต่อสู้มันด้วยใจมั่นคงในความเชื่อ (1ปต. 5:8-9)