บางครั้งก็ลังเล ไม่แน่ใจเมื่อต้อง “ตัดสินใจ” โดยเฉพาะเรื่องสำคัญ ๆ ในชีวิต

ให้พระวาจาพระเจ้านำเราในทุก ๆ การตัดสินใจเพื่อเราจะไม่ผิดพลาดหรือตกในการผจญ

ท่านจะอธิษฐานภาวนาต่อพระองค์ พระองค์จะทรงฟังท่าน ท่านตัดสินใจทำสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะสำเร็จ แสงสว่างจะส่องทางให้ท่าน (โยบ 22:27-28)

ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอพระองค์ทรงสอนข้าพเจ้าให้รู้วิถีทางของพระองค์ ข้าพเจ้าจะได้ดำเนินชีวิตในความสัตย์จริงของพระองค์ โปรดให้จิตใจข้าพเจ้ามุ่งมั่นที่จะยำเกรงพระนามของพระองค์เท่านั้น (สดด. 86:11)

โปรดทรงโน้มใจข้าพเจ้าไปหากฤษฎีกาของพระองค์ มิใช่มุ่งหาประโยชน์ส่วนตัว (สดด. 119:36)

ขอให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่เพื่อสรรเสริญพระองค์ ขอให้พระวินิจฉัยของพระองค์ช่วยข้าพเจ้า (สดด. 119:175)

จงมอบงานของท่านไว้กับพระยาห์เวห์ และแผนงานของท่านจะสำเร็จ (สภษ. 16:3)

พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยข้าพเจ้า ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่ต้องละอาย ข้าพเจ้าทำหน้าของข้าพเจ้าให้ด้านเหมือนหิน ข้าพเจ้ารู้ว่าข้าพเจ้าจะไม่อับอาย (อสย. 50:7)

ดาเนียลตั้งใจไว้ว่าจะไม่ทำตนเป็นมลทิน โดยกินอาหารหรือดื่มเหล้าองุ่นจากโต๊ะเสวยของกษัตริย์ เขาจึงขอหัวหน้ามหาดเล็กอย่าได้บังคับตนให้เป็นมลทิน (ดนล. 1:8)

ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงดำเนินไปจากที่นั่น ทรงเห็นชายคนหนึ่งชื่อมัทธิวกำลังนั่งอยู่ที่ด่านภาษี จึงตรัสสั่งเขาว่า “จงตามเรามาเถิด” เขาก็ลุกขึ้นตามพระองค์ไป (มธ. 9:9)

“ลูกเอ๋ย วันนี้ จงไปทำงานในสวนองุ่นเถิด” บุตรคนแรกตอบว่า “ลูกไม่อยากไป” แต่ต่อมาก็เปลี่ยนใจและไปทำงาน (มธ. 21:28-29)

“อย่ากลัวเลย ตั้งแต่นี้ไป ท่านจะเป็นชาวประมงหามนุษย์” เมื่อพวกเขานำเรือกลับถึงฝั่ง แล้วละทิ้งทุกสิ่งติดตามพระองค์ (ลก. 5:10-11)

ผู้ใดที่จับคันไถแล้วเหลียวดูข้างหลัง ผู้นั้นก็ไม่เหมาะสมกับพระอาณาจักรของพระเจ้า (ลก. 9:62)

”นี่คือลูกแกะของพระเจ้า” เมื่อศิษย์ทั้งสองคนได้ยินยอห์นพูดดังนี้ จึงติดตามพระเยซูเจ้าไป (ยน. 1:36-37)

ซีโมน เปโตรทูลตอบว่า “พระเจ้าข้า พวกเราจะไปหาใครเล่า พระองค์มีพระวาจาแห่งชีวิตนิรันดร” (ยน. 6:68)

ผู้ใดต้องการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า ผู้นั้นจะรู้ว่าคำสอนนี้มาจากพระเจ้า (ยน. 7:17)

ผู้ที่มาจากพระเจ้า ย่อมฟังพระวาจาของพระเจ้า เหตุที่ท่านไม่ฟัง เพราะท่านไม่ได้มาจากพระเจ้า (ยน. 8:47)

ศิษย์แต่ละคนจึงตัดสินใจจะส่งความช่วยเหลือให้บรรดาพี่น้องที่อยู่ในแคว้นยูเดียตามที่ตนจะช่วยได้ (กจ. 11:29)

อย่าคล้อยตามความประพฤติของโลกนี้ แต่จงเปลี่ยนแปลงตนเองโดยการฟื้นฟูความคิดขึ้นใหม่ เพื่อจะได้รู้จักวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า สิ่งใดดี และสิ่งใดเป็นที่พอพระทัยอันสมบูรณ์พร้อมของพระองค์ (รม. 12:2)

อย่าเฉื่อยชา จงมีจิตใจกระตือรือร้นในการรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า (รม. 12:11)

ข้าพเจ้าตัดสินใจว่าจะไม่สอนเรื่องใดแก่ท่านนอกจากเรื่องพระเยซูคริสตเจ้า คือพระองค์ผู้ทรงถูกตรึงกางเขน (1คร. 2:2)

พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่คิดว่า ข้าพเจ้าชนะแล้ว ข้าพเจ้าทำเพียงอย่างเดียวคือ ลืมสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง มุ่งสู่เบื้องหน้าอย่างสุดกำลัง (ฟป. 3:13)

ข้าพเจ้าทำทุกสิ่งได้ในพระองค์ผู้ประทานพละกำลังแก่ข้าพเจ้า (ฟป. 4:13)

อย่าท้อแท้ในการทำความดี เพราะถ้าเราไม่หยุดทำความดี เราก็จะได้เก็บเกี่ยวเมื่อถึงเวลา (กท. 6:9)

เพราะบัดนี้เรารู้สึกสดชื่นเหมือนมีชีวิตใหม่ เพราะยืนหยัดมั่นคงในองค์พระผู้เป็นเจ้า (1ธส. 3:8)

จงดูแลทั้งตนเองและคำสั่งสอน จงมั่นคงต่อไปในเรื่องดังกล่าว เพราะเมื่อทำเช่นนี้ ท่านจะช่วยทั้งตนเองและผู้ที่ฟังท่านให้รอดพ้น (1ทธ. 4:16)

ข้าพเจ้ากำลังทนทุกข์แต่ข้าพเจ้าก็ไม่รู้สึกอาย เพราะรู้ว่าข้าพเจ้ามอบความวางใจไว้กับผู้ใด และมั่นใจว่าพระองค์จะทรงรักษาสิ่งที่ข้าพเจ้ารับมอบไว้จนกว่าจะถึงวันนั้นได้ (2ทธ. 1:12)

ข้าพเจ้าต่อสู้มาอย่างดีแล้ว ข้าพเจ้าวิ่งมาถึงเส้นชัยแล้ว ข้าพเจ้ารักษาความเชื่อไว้แล้ว (2ทธ. 4:7)

พวกเราก็เช่นเดียวกัน เราจงละทิ้งทุกสิ่งที่ถ่วงอยู่และบาปที่เกาะแน่น เราจงมีมานะวิ่งต่อไปในการแข่งขันซึ่งกำหนดไว้สำหรับเรา (ฮบ. 12:1)