การเขียนพระคัมภีร์
        การเขียนพระวรสารในพระคัมภีร์แต่ละฉบับนั้น จะมีการแบ่งออกเป็น
1.บท
        พระวรสารแต่ละเล่มจะแยกออกเป็นตอนๆ แต่ละตอนเรียกว่า “บท” โดยแต่ละบทนั้นจะมีตัวเลขขนาดใหญ่กำกับไว้
2. ข้อ
        พระวรสารนอกจากจะแบ่งเป็นบทและกำกับด้วยเลขตัวใหญ่แล้วยังแบ่งเป็น “ข้อ”
และใช้กำกับด้วยเลขตัวเล็ก
บทและข้อที่จะอ่าน

             ในเวลาอ่านหนังสือพระคัมภีร์ที่มีผู้แนะนำว่าให้เปิดพระวรสารนักบุญมัทธิว บทที่ 5 ข้อที่ 13 ก็ให้ท่านปฏิบัติดังนี้
1.เปิดพระวรสารนักบุญมัทธิวก่อน
2.เมื่อเปิดพระวรสารนักบุญมัทธิวพบแล้ว ก็ให้เปิดหาบทที่5 ซึ่งเขียนด้วยตัวเลขขนาดใหญ่ว่า 5
3. เมื่อเปิดพระวรสารนักบุญมัทธิว บทที่ 5 พบแล้วก็ให้ดูข้อที่ 13 โดยดูตัวเลนเล็กๆที่เขียนกำกับไว้ข้างในแต่ละตอน ซึ่งก็พบว่าข้อความในพระวรสารมัทธิว บทที่ 5 ข้อที่ 13 มีดังนี้

“ท่านทั้งหลายเป็นเกลือดองแผ่นดิน ถ้าเกลือจืดไปแล้ว จะเอาอะไรมาทำให้เค็มอีกเล่า เกลือนั้นย่อมไม่มีประโยชน์อะไร นอกจากจะถูกทิ้งให้คนเหยียบย่ำ 

ในกรณีที่มีผู้แนะนำให้เปิดพระวรสารนักบุญมัทธิว บทที่ 2 ข้อที่ 34 ถึง 40 ก็ให้ดำเนินการดังนี้
1. เปิดพระวรสารนักบุญมัทธิวก่อน
2. เปิดหาบทที่ 22 ซึ่งกำกับด้วยเลขตัวใหญ่
3. เปิดหาข้อที่ 34-40 ซึ่งกำกับด้วยเลขตัวเล็ก

ซึ่งจะพบว่าข้อความในพระวรสารนักบุญมัทธิว บทที่ 22 ข้อที่ 34 ถึง 40 มีข้อความดังนี้
(34)เมื่อชาวฟาริสีได้ยินว่าพระเยซูเจ้าทรงทำให้ชาวสะดูสีนิ่งอึ้งไป จึงมาชุมนุมพร้อมกัน  (35)มีคนหนึ่งเป็นบัณฑิตทางกฎหมายได้ทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า  (36)“พระอาจารย์ บทบัญญัติข้อใดเป็นเอกในธรรมบัญญัติ” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า  (37)“ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน (38)นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก  (39)บทบัญญัติประการที่สองก็เช่นเดียวกัน คือท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง  (40)ธรรมบัญญัติและคำสอนของบรรดาประกาศกก็ขึ้นอยู่กับบทบัญญัติสองประการนี้”

บทและข้อจากข้อเขียน
        ในเวลาท่านอ่านหนังสือ ที่มีการกล่าวถึงพระวาจาของพระเจ้าในพระคัมภีร์ ก็จะมีการอ้างข้อความที่ได้มาจากพระคัมภีร์ในแต่ละฉบับและแต่ละบทรวมทั้งแต่ละข้อไว้ เพื่อสะดวกแกการหารายละเอียด ดังตัวอย่างข้างล่างนี้ เช่น

 “มัทธิว 22:34-40” หรือเขียนเป็นตัวย่อของมัทธิวว่า “มธ.22:34-40
ซึ่งก็หมายความว่า

มธ.  -มาจากพระวรสารนักบุญมัทธิว
22  - ตัวเลขที่อยู่ข้างหน้า หมายถึง บทที่ 22
34-40 - ตัวเลขที่ต่อจากจุด 2 จุด (:) หมายถึง ข้อที่ 34 ถึง 40