วันที่ ๑ กุมภาพันธ์
นักบุญ บริจิด แห่ง คิลแดร์
Saint Brigid of Kildare
องค์อุปถัมภ์ : ประเทศไอร์แลนด์, เด็กทารก, ช่างตีเหล็ก, นายเรือ, ฝูงสัตว์, คนทำฟาร์มไก่, คนงานในฟาร์มนม, คนงานหญิงในฟาร์มนม, เด็กๆ ที่บุพการีไม่ได้แต่งงาน, ผู้ลี้ภัย, เด็ก, ชาวประมง, หมอตำแย, แม่นม, เด็กแรกเกิด, แม่ชี, บทกวี, คนเลี้ยง คนทำฟาร์มเป็ด ไก่ ห่าน, สำนักพิมพ์, นักวิชาการ, ชาวเล, ชาวเรือ, นักเดินทาง, คนเดินเรือ, ช่างตีเหล็ก
สิ่งสื่อแทนถึงท่าน : พระอธิการิณี มักจะถือตะเกียงหรือเทียนไขอยู่ และมักมีวัวอยู่เคียงใกล้, พระอธิการิณี เอามือวางบนแท่นบูชาอยู่
บริจิด (เสียชีวิตปี ๕๒๕) เป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของประเทศไอร์แลนด์ร่วมกับนักบุญแพทริค (ฉลองวันที่ ๑๗ มีนาคม) และนักบุญโคลัมบา (ฉลองวันที่ ๙ มิถุนายน) เรื่องราวของเธอเป็นการผสมผสานของตำนาน นิทานพื้นบ้าน และเรื่องอัศจรรย์อย่างยากจะแยกได้
ท่านเป็นพระราชธิดาของ ดุบแทช กษัตริย์เพเกินประเทศสก็อตแลนด์ แห่ง เลนสเตอร์ และนางบร็อคค่า คริสต์ศาสนิกชนผู้เป็นข้าทาส ผู้ได้รับศีลล้างบาปโดยนักบุญแพทริค ก่อนที่ท่านจะเกิดมานี่เอง มารดาของท่านถูกขายให้กับผู้ปกครองที่ดินที่เป็นพระดรูอิด ซึ่งหลังจากท่านถือกำเนิดมาแล้ว ท่านก็อยู่เคียงกับมารดาของท่าน จวบจนกระทั่งท่านโตเพียงพอที่จะรับใช้เจ้านาย คือบิดาของท่านได้
ท่านเจริญวัยขึ้นมาพร้อมกับจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง และหัวใจที่ละมุนละไม และตั้งแต่คราวที่ท่านยังเยาว์วัยอยู่ ท่านได้รับฟังคำสอนเทศน์ของนักบุญแพทริคมา ซึ่งท่านก็ไม่เคยที่จะละเลยลืมไปเลย ท่านไม่สามารถอดรน ทนที่จะเห็นผู้หนึ่งผู้ใดประสบทุกขภัย หิวโหย ป่วยไข้ ได้เลย ท่านมีอันต้องช่วยเหลือพวกเขา และมักจะนำทรัพย์สินที่เป็นของบิดาท่านมามอบให้เสมอๆ และเมื่อบิดาท่านทราบและต่อต้าน ท่านก็ตอบกลับไปว่า “พระเยซูคริสต์ ทรงสถิตอยู่ในเราทุกผู้”
ดุบแทช บิดาของท่าน พยายามที่จะขายท่านให้กับกษัตริย์ของเลนสเตอร์ และระหว่างในช่วงของการเจรจาแลกเปลี่ยนต่อกันนี่เอง ท่านก็ได้มอบสมบัติ คือดาบของบิดาท่าน ให้กับคนโรคเรื้อนไป ด้วยว่ามันเป็นสิ่งที่มีมูลค่ามาก และสามารถช่วยให้คนโรคเรื้อนมีชีวิตที่ดีขึ้นได้ ซึ่งเมื่อบิดาท่านทราบเรื่องดังกล่าว ท่านก็แทบที่จะทำร้ายท่านเลยทีเดียว หากแต่เมื่อท่านอธิบายว่าท่านได้มอบสิ่งนั้นให้กับองค์พระผู้เป็นเจ้าผ่านคนโรคเรื้อนผู้นั้น กษัตริย์แห่งเลนสเตอร์ ก็ห้ามไม่ให้ดุบแทชทำร้ายท่าน พร้อมกล่าวว่า “คุณงามความดีที่นางมีต่อพระเจ้า นั้นใหญ่ยิ่ง เหนือเรานัก” ซึ่งบิดาท่านก็ยุติปัญหาเรื่องทั้งหมดนี้ โดยมอบอิสรภาพให้กับท่านไป
มารดาของท่านทำหน้าที่รับผิดชอบจัดการเกี่ยวกับผลิตนมในฟาร์ม ซึ่งท่านก็ได้เข้ามาช่วยเหลือมารดาของท่าน และมักแบ่งนมที่ได้ให้กับผู้ที่ต้องการ หากแต่นมที่ได้ก็ไม่ได้ร่อยหรอลงไปแต่อย่างใดเลย และนั่นทำให้ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์เกี่ยวกับนม ผลิตผลนม และเกี่ยวข้องกับฟาร์มด้วย ซึ่งหลังจากนั้น พระดรูอิดนายนั้นก็ได้ให้อิสรภาพแก่มารดาของท่านตามมา
ภายหลังท่านได้กลับไปหาบิดาของท่าน ผู้จัดงานหมั้นหมายแต่งงานให้ท่านกับนักกวีหนุ่ม หากแต่ท่านได้ปฏิเสธไป และเพื่อปกป้องรักษาซึ่งพรหมจารีของท่าน ท่านได้ไปเฝ้าบิชอป นักบุญ เมล แห่ง อาร์ดัฟ และประกาศสัตยาบรรณแรกของท่าน ซึ่งมีตำนานกล่าวถึงท่านว่า ท่านได้ภาวนาขอให้พระเป็นเจ้าได้พรากเอาความสวยงามไปจากท่านเสีย เพื่อที่จะได้ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดมาสนใจ ยื่นขอท่านแต่งงานอีก ซึ่งท่านก็ได้รับเช่นนั้นมาจริง และได้รับความงามกลับคืนมาเพียงในยามที่กล่าวสัตบาบรรณคำปฏิญาณเท่านั้น
ท่านได้ตั้งอารามคอนแวนต์ขึ้นแห่งแรกพร้อมแม่ชี ๗ นาง และจากการเชิญชวนของพระสังฆราช ท่านจึงตั้งอารามคอนแวนต์ขึ้นอีกหลายสถานในประเทศไอร์แลนด์ ตัวท่านเองยังเป็นนักเดินทางตัวฉกาจ ที่ชอบท่องไปยังหลายสถาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในยุคของท่านที่การเดินทางไปไหนต่อไหนไกลๆ ยังเป็นเรื่องที่ยากลำบากอยู่ ซึ่งนั่นก็ทำให้ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของนักเดินทาง นักเดินเรือ และสาขาที่เกี่ยวข้องนี้ด้วย ท่านได้ก่อตั้งอารามขึ้นอีกหลายสถาน รวมถึงการติดตั้งระฆังในอารามที่อยู่ยั่งยืนยงมากว่า ๑,๐๐๐ ปี และทำให้ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของช่างตีเหล็ก และสาขาที่เกี่ยวข้องตามมา
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่บอกเล่าในชีวิตของเธอแสดงถึงความเป็นไอริช เธอแจกจ่ายเนย (เครื่องหมายของความอุดมสมบูรณ์) ให้แก่คนยากจนและทำอัศจรรย์ให้น้ำสำหรับใช้อาบของเธอเปลี่ยนเป็นเบียร์เพื่อแก้กระหายแก่นักบวชที่มาเยี่ยมเยียน เธอตั้งอารามนักพรตหญิงที่เมืองคิลแดร์ ซึ่งต่อมาได้เป็นอารามคู่สำหรับนักพรตชายด้วย อารามนักพรตแห่งนี้ช่วยส่งเสริมคริสตศาสนาให้แผ่ขยายไปทั่วประเทศ
