วันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์
นักบุญ ลีเอนเดอร์ แห่ง เซวิลล์
Saint Leander of Seville
ท่านเป็นบุตรของ เซเวริอานุส และ เธโอโดร่า และเป็นที่เลื่องลือถึงความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ท่านเป็นพี่ชายคนโตของ นักบุญ อิซิดอร์ แห่ง เซวิลล์ นักบุญ ฟูลเจนติอุส แห่ง เอซิจา และ นักบุญ ฟลอเรนติน่า แห่ง คาร์ตาเจน่า ท่านได้ถือพรตเป็นนักพรตที่เซวิลล์ ก่อนจะขึ้นเป็นพระสังฆราชในเวลาต่อมา
ท่านได้ช่วยให้นักบุญ เฮอร์เมนกิลด์ และ เจ้าชาย เรคคาเรด กลับใจหันมารับเชื่อ บุตรแห่งอาเรียน วิสิโกธ กษัตริย์ ลีโอวิกิลด์ ได้เนรเทศท่านไปยังกรุงคอนสแตนติโนเปิล ตั้งแต่ช่วงปี ๕๗๙ ถึงปี ๕๘๒ และจากที่นั่นนั่นเอง ท่านได้กลายเป็นเพื่อนสนิทกับสมณทูตของพระสันตะปาปา ผู้ซึ่งภายหลังได้ขึ้นเป็นพระสันตะปาปา นักบุญ เกรเกอรี่ ผู้ยิ่งใหญ่ และยังเป็นท่านเองที่ให้คำแนะนำกับท่าน เกรเกอรี่ ให้เขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหนังสือของโยบ และกลายเป็นผลงานที่มีชื่อเสียงและรู้จักกันในนาม มอราเลีย (Moralia)
ในคราวที่เรคคาเรดได้ขึ้นครองเสวยราชย์ ท่านลีเอนเดอร์ ได้รับอนุญาตให้กลับมายังเซวิลล์ได้ ซึ่งท่านก็กลับมาแล้วลงแรงทำงานต่อต้านซึ่งลัทธิอะริอานิสม์ และได้เป็นประธานควบคุมการประชุมในเหตุประชุมสภาครั้งที่ ๓ แห่ง โทเลโด้ ในปี ๕๘๙
ท่านได้รับการรับรองการกลับไปทำงานด้านทางวจนพิธีกรรม และด้วยพลังและศรัทธาที่มีอย่างเหลือล้นของท่าน ก็ช่วยยังผลนำพาให้วิซิโกธส์ได้กลับเข้าสู่ออร์โธด็อกซ์อีกครั้ง ท่านได้ประพันธ์งานเขียนที่ส่งผลอย่างมากต่อเรื่องระเบียบของบรรดาซิสเตอร์ และท่านยังได้นำหลักข้อความเชื่อแห่งการสังคายนาที่เมืองนิเชอา มาปรับใช้กับพิธีมิสซาทางตะวันตกด้วย ท่านได้รับเกียรติถูกยกให้เป็นปราชญ์แห่งศรัทธา โดยพระศาสนจักรในสเปน
