สรุปบทจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวฟิลิปปี

สรุปบทจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวฟิลิปปี
เขียนขณะที่ถูกจองจำในคุก สาระสำคัญของจดหมายมีทั้งหมด 4 ประเด็นด้วยกันคือ บอกเล่าถึงสภาพชีวิตของท่านเอง ตักเตือนเรื่องความเป็นเอกภาพด้วยความสุภาพถ่อมตน จงทำงานเพื่อความรอดพ้น และ หนทางสู่ความรอด

1. สภาพชีวิตของเปาโล
1) ท่านอธิษฐานของพระพระเจ้าสำหรับชาวฟิลิปปีอยู่เสมอ เพราะชาวเมืองนี้ร่วมมือกันประกาศข่าวดีของพระเจ้า สิ่งที่วอนขอคือขอให้ความรักทวียิ่งขึ้น ทำให้เกิดความรู้และวิจารณญาณทุกเรื่องสามารถแยกแยะได้ว่าสิ่งใดดีเยี่ยมจะได้เป็นผู้บริสุทธิ์ปราศจากตำหนิจนถึงวันของพระคริสตเจ้า(1:4,10)
2) ท่านเห็นว่าสภาพชีวิตของท่านแม้จะถูกจองจำก็เป็นการประกาศข่าวดีของพระเจ้า และตัวอย่างของท่านทำให้คนอื่นกล้าประกาศข่าวดีมากขึ้น(1-14) แต่การประกาศจะต้องมีเจตนาที่บริสุทธิ์ ไม่เสแสร้ง(1:18) ชีวิตของท่านจะตายหรือจะอยู่ก็เพื่อพระเจ้า ถ้าจะอยู่ต่อไปก็ “เพื่อช่วยท่านทั้งหลายให้ก้าวหน้าและชื่นชมในความเชื่อ”(1:25)
3) เน้นให้ทุกคนประพฤติตนให้คู่ควรกับข่าวดีของพระคริสตเจ้า เป็นหนึ่งเดียวกัน กล้าหาญเหมือนท่านในการประกาศข่าวดี(1:30)

2. เอกภาพในความสุภาพถ่อมตน
1) ท่านสอนให้ยึดการเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์เป็นหลักในชีวิต
2) เรื่องที่ท่านขอร้อง คือ ให้มีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน มีความรักแบบเดียวกัน มีความรู้สึกนึกคิดแบบเดียวกัน อย่าชิงดีชิงเด่นกัน อย่าโอ้อวด แต่จงถ่อมตนคิดว่าผู้อื่นดีกว่าตน อย่าเห็นแก่ประโยชน์ของตนฝ่ายเดียว จงเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่นด้วย จงมีความรู้สึกนึกคิดเช่นเดียวกับที่พระคริสตเยซูทรงมี(2:1-11)

3. จงทำงานเพื่อความรอดพ้น
1) จงเกรงกลัวจนตัวสั่นเพื่อความรอด พระเจ้าทรงทำงานในตัวของเราเพื่อให้เรามีความปรารถนาและความสามารถที่จะทำตามประสงค์(2:12-13)
2) จงทำทุกอย่างโดยไม่บ่นหรือโต้เถียง(2:14)
3) จงยึดพระวาจา(2:16)

4. ทางรอดพ้นสำหรับคริสตชน
1) จงยึดพระเยซูคริสตเจ้าไว้(3:1)
2) ระวังคนที่สอนผิดหรือความประพฤติผิด(3:2-4)
3) ให้ดูแบบอย่างชีวิตของท่าน ท่านละทิ้งผลประโยชน์ต่างๆเพราะพระคริสเจ้า “นับแต่บัดนี้ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งไม่มีประโยชน์อีกเมื่อเปรียบกับประโยชน์ล้ำค่าคือการรู้จักพระคริสตเยซู..ข้าพเจ้ายอมสูญเสียทุกสิ่ง...เพื่อจะได้พระคริสตเจ้ามาเป็นกำไร”(3:8)
4) “คนที่ประพฤติตนเป็นศัตรูกับไม้กางเขนของพระคริสตเจ้าปลายทางของพวกเขาเหล่านี้คือความพินาศ”(3:18)
5) สุดท้ายท่านได้เน้นให้สวดภาวนา “อย่ากระวนกระวายใจถึงสิ่งใดเลย จงทูลพระเจ้าในทรงทราบถึงความปรารถนาทุกอย่างของท่าน”(4:6)