1. ความสำนึกถึงความจริงเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า

เด็กๆควรมีความคุ้ยเคยถึงพระเยซูเจ้าในลักษณะที่ถูกต้องแท้จริงและลุ่มลึก คือ เกิดจากภายใน มากว่าแค่การรู้จักพระเยซูเจ้าแต่ภายนอกเช่น ทรงทำอัศจรรย์อย่างไร ทรงเสด็จไปไหนบ้าง หรือรู้แค่ประวัติภายนอก แต่อยากให้เด็กๆของเราได้มีความรู้สึกเคารพเทิดทูล ผูกพัน มีความสัมพันธ์ภายในลึกกับพระเยซูเจ้า ทำอะไรก็นึกถึงพระพระเยซู

ประการแรก คือ พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์ทรงดำรงอยู่เพื่อพระบิดาเจ้า ความจริงสูงสุดก็คือพระองค์ทรงเป็นของพระบิดา ถ้าเด็กมองพระเยซูเจ้าแค่เป็นรูปแบบในการดำเนินชีวิต ที่แสดงให้เราเห็นว่าเราควรทำอย่างไร หรือช่วยเราให้สนใจและห่วงใยผู้อื่น หรือเป็นครูที่ดีเท่านั้น เราก็ละเลยความจริงแท้อีกประการหนึ่งก็คือพระบิดา พระคริสตเจ้าที่แท้จริงก็คือพระเยซูเจ้าผู้ที่ทำทุกอย่างตามน้ำพระทัยของพระบิดา ไม่ว่าจะเป็นการภาวนาและการสรรเสริญของพระคุณ ชีวิตของพระเยซูเจ้าคือการทำตามน้ำพระทัยของพระบิดา พระเยซูเจ้าคือผู้ที่เป็นเหมือนพระบิดา ทรงรักเด็ก รักคนจน คนต่ำต้อย เจ็บไข้ ฯลฯ
เราต้องสอนเด็กของเราให้รักพระเยซูเจ้า และให้พระเยซูนำเขาไปหาพระบิดา

ประการที่สอง พระองค์ทรงกลับคืนพระชนม์ชีพและยังคงมีชีวิตอยู่ มีชีวิตที่ยิ่งใหญ่กว่างดงามกว่าแต่ก่อน พระเยซูเจ้ามิได้อยู่ห่างไกลจากเราหรือเป็นบุคคลในอดีตเท่านั้น พะองค์ทรงประทับอยู่กับเรา ทรงคิดถึงเรา ทรงช่วยเหลือเรา ทรงประทานพระจิตให้แก่เรา  ไม่ว่าเราจะทำอะไรให้เราทำในพระนามของพระเยซูเจ้า เหมือนที่พระสงฆ์สวดว่า ...ทั้งนี้อาศัยพระบารมีพระเยซูคริสตเจ้าพระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย.......เพราะว่าอาศัยพระเยซูเจ้าทำให้คำภาวนาของเราขึ้นไปถึงพระบิดา

พระเยซูเจ้าทรงสอนเราให้เราได้ทำในสิ่งที่พระบิดาทรงพอพระทัย เด็กๆควรจะเรียนรู้ประโยคสำคัญๆที่พระเยซูทรงสอนจากคำเทศนาบนภูเขา หรือคำสอนอื่นๆ เช่น “จงรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง” ........ ไม่มีใครที่จะพูดได้ว่ารู้จักพระเยซูเจ้าจริงถ้าเขายังไม่เปลี่ยนแปลงชีวิต และไม่มีใครเข้าหาพระองค์ได้จริงถ้าไม่รู้สึกว่าตนเองถูกดึงเข้าหาพระบิดา หรือรักพระบิดา