บทสรุป (ยน.12:37-50)

เขียนโดย คุณพ่อวีระเทพ วาทนเสรี | พิมพ์ | อีเมล | ฮิต: 9

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์น
บทสรุป (ยน. 12:37-50)

กิจกรรม

ผู้สอนใช้ผ้าผูกตาผู้เรียน 2 คน คนหนึ่งให้เดินด้วยตนเอง ขณะที่อีกคนหนึ่งมีคนคอยบอกทางเบา ๆ ที่ข้างหู โดยให้สมาชิกในห้องอยู่ในความเงียบ ให้ทั้งสองเดินจนกว่าจะถึงจุดหมายที่กำหนด

วิเคราะห์

จงบอกความรู้สึกและความแตกต่าง ระหว่างคนตาบอดที่เดินไปด้วยตนเองกับคนตาบอดที่มีผู้บอกทาง

คำสอน

แม้พระเยซูกระทำเครื่องหมายอัศจรรย์มากมาย แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเชื่อในพระองค์ พระองค์เปรียบเขาเหมือนคนตาบอดที่ใจแข็งกระด้าง ไม่ต้องการรักษาและไม่ต้องการกลับใจ พระเจ้าจึงไม่สามารถรักษาเขาให้หายได้ หลายครั้ง พระเยซูเจ้าทรงกล่าวว่าความเชื่อช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว ความเชื่อจึงเป็นประตูใจที่เปิดสำหรับ รับการรักษาจากพระเจ้า ดังนั้น ผู้มีใจแข็งกระด้างจึงปิดประตูใจของเขา
คนอีกกลุ่มหนึ่ง คือ ผู้ที่เชื่อในพระองค์แบบลับ ๆ ไม่กล้าแสดงความเชื่ออย่างเปิดเผย พวกเขาเป็นหัวหน้าชาวยิวที่กลัวฟาริสี เกรงว่าจะถูกขับไล่ออกจากศาลาธรรม เกียรติตามประสาโลกที่เคยได้รับเป็นอันจบสิ้น เพราะเกียรติที่พระเจ้าจะประทานให้นั้นยิ่งใหญ่กว่าก็จริง แต่มนุษย์ก็มักเรียกร้องสิ่งที่มองเห็นได้ จนพลาดสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าที่รออยู่หลังจากผ่านความพากเพียรอดทนต่อความยากลำบาก
ผู้ที่เชื่อและผู้ที่เห็นพระเยซูเจ้า เท่ากับเชื่อและเห็นพระบิดาด้วย พระองค์ต้องการสื่อว่าพระองค์และพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน เพราะพระบิดาทรงส่งพระเยซูเจ้ามาในโลกเพื่อเป็น “แสงสว่าง” ดังที่นักบุญยอห์น อัครสาวกได้เป็นพยานตั้งแต่แรกแล้วว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระวจนาตถ์และเป็นองค์ความสว่าง ทุกสิ่งที่พระองค์ตรัส ไม่ได้ตรัสตามใจ แต่ตรัสตามที่พระบิดาทรงมีพระบัญชาว่าต้องพูดอะไรและพูดอย่างไร พระบัญชาของพระองค์เป็น “ชีวิตนิรันดร”
พระบิดาทรงส่งพระเยซูเจ้ามาในโลก ไม่ใช่เพื่อตัดสินลงโทษ แต่เพื่อทุกคนที่เชื่อในพระองค์จะมีชีวิตนิรันดร ทุกคนที่เชื่อในพระองค์เท่ากับเชื่อในพระบัญชาของพระบิดาเช่นกัน พระบัญชาของพระองค์เป็นชีวิตนิรันดร สำหรับผู้ที่ไม่เชื่อในพระองค์ย่อมต้องรับผิดชอบกับชีวิตของตนเอง ว่าจะเอาตัวรอดได้หรือไม่ ผิดกับผู้ที่เชื่อในพระบัญชาของพระบิดาผ่านทางพระเยซูเจ้า พวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือคุ้มครองและความรอดพ้นจาก พระบิดา

คำถาม