จดหมายในพระคัมภีร์จดหมายบางฉบับมีหลายเล่ม เช่น จดหมายนักบุญเปาโลที่มีถึงชาวโครินธ์ มี 2 ฉบับ หรือในจดหมายของนักบุญยอห์น มี 3 ฉบับ ก็จะใช้ตัวเลขข้างหน้าชื่อจดหมายเป็นตัวเลขกำกับว่าเป็นฉบับที่เท่าใด
เช่น เวลามีผู้แนะนำให้อ่านจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 เราก็ต้องเปิดหาจดหมายนักบุญเปาโลที่มีถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่1 ก่อน แล้วจึงเปิดดูบทและข้อที่เสนอให้อ่านเหมือนตัวอย่างข้างบน
หรือมีผู้แนะนำให้อ่านจดหมายนักบุญยอห์น ฉบับที่ 3 เราก็ต้องเปิดหาจดหมายนักบุญยอห์น ฉบับที่สามก่อน เมื่อพบแล้วก็เปิดบทและข้อที่เสนอแนะให้อ่านเหมือนข้างต้นเช่นกัน
สำหรับการเขียนเพื่ออ้างอิงว่าพระวาจาตอนนั้น มาจากจดหมายฉบับที่เท่าใด เราจะใช้เขียนตัวเลขไว้ข้างหน้าชื่อจดหมายหรือชื่อย่อของจดหมาย เพื่อแสดงว่ามาจากฉบับที่เท่าใด ดังเช่น
1 โครินธ์ (คร.) 11:23-24
เราก็ดำเนินการเปิดดังนี้
(1) เปิดหาจดหมายโครินธ์ ฉบับที่ 1 ซึ่งเป็นตัวเลขกำกับข้างหน้าจดหมายก่อน
(2) ต่อไปเปิดหาบบทของจดหมายว่าเป็นบทที่เท่าไร โดยดูตัวเลขที่ต่อจากชื่อจดหมายคือ บทที่ 11
(3) ต่อไปเปิดหาว่าเป็นข้อที่เท่าใด โดยดูตัวเลขที่ต่อจากจุดสองจุด (:) หรือตัวเลขต่อจากบทว่าเป็นตัวเลขอะไร ก็คือข้อที่เท่านั้น หรือตั้งแต่ข้อนั้นถึงข้อนั้น คือข้อ 23 ถึง 24
หากจะเปิดจดหมายออกอ่านจาก 1 โครินธ์ (คร.) 11: 23-24 ก็จะมีดังนี้
(23)ข้าพเจ้าได้รับสิ่งใดมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้มอบสิ่งนั้นต่อให้ท่าน คือในคืนที่ทรงถูกทรยศนั้นเอง พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหยิบปัง (24)ขอบพระคุณ แล้วทรงบิออก ตรัสว่า “นี่คือกายของเราเพื่อท่านทั้งหลาย จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด”
ตัวย่อของพระวรสาร
ในการเขียนอ้างอิงพระวรสารแต่ละฉบับมักจะเขียนด้วยตัวย่อ ซึ่งผู้อ่านอาจเปิดดูได้จากด้านหน้าของพระคัมภีร์แต่ละฉบับอย่างไรก็ตามจากพระวรสารทั้งสี่ เรามีชื่อย่อดังนี้
มัทธิว - มธ.
มาระโก - มก.
ลูกา - ลก.
ยอห์น - ยน.