พระเจ้าทรงเร็วกว่าหน่วยกู้ภัย"พระเจ้าทรงเป็นแหล่งลี้ภัยและทรงเป็นพละกำลังสำหรับชาวเรา เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมเสมอในยามเดือดร้อน”(สดุดี 46:1)
คนไทยเราคุ้นเคยกับ “หน่วยกู้ภัย” จากมูลนิธิต่างๆดี เป็นต้นในขณะที่ประเทศไทยของเราเกิดอุทกภัยครั้งใหญ่นี้ ทุกฝ่ายกำลังหาทางช่วยเหลือกันอย่างเต็มที สิ่งที่คนประสบภัยต้องกระทำในเบื้องต้นคือ การช่วยเหลือตนเอให้พ้นจากภัยอันตรายนั้น เมื่อสุดกำลังแล้วจึงร้องให้คนคนอื่นหรือหน่วยกู้ภัยมาช่วยเหลือ
หน่วยกู้ภัยประกอบด้วยบุคคลที่ผ่านการฝึกฝนอย่างดีมาแล้ว พวกเขาจึงสามารถช่วยเหลือบุคคลที่ตกอยู่ในเหตุฉุกเฉินได้ในทุกสถานการณ์ พวกเขาต้องเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นอุบัติเหตุจาก ท้องถนน ไฟไหม้ สัตว์ร้ายเข้าบ้าน ฯลฯ พวกเขาจะต้องได้ผ่านการฝึกอบรมในรูปแบบต่างๆ และต้องระมัดระวังเตรียมพร้อมเสมอสำหรับการเป็นบุคคลแรกที่เข้าไปช่วยเหลือคนที่ประสบเหตุร้าย ซึ่งบางกรณีอาจจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงถึงกับชีวิต สิ่งแรกที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนมาก็คือ การช่วยเหลือผู้ประสบเหตุในเบื้องต้น เพื่อจะได้ส่งต่อไปยังโรงพยาบาลเพื่อให้คุณหมอผู้ชำนาญการในเรื่องนั้นทำการรักษาต่อไป
เราเองต้องขอบคุณบุคคลเหล่านี้ที่เสียสละเฝ้าระวังและพร้อมที่จะช่วยเหลือประชาชนด้วยกันด้วยความเต็มอกเต็มใจ เมื่อเราประสบเหตุร้าย เราโทรไป 191 หรือโทรหาตำรวจเราก็จะได้รับการตอบสนองที่ดี ซึ่งโดยปรกติเราจะไดรับการช่วยเหลืออย่างเร็วที่สุดที่พวกเขาสามารถกระทำได้
แต่ในอีกระดับหนึ่ง พวกเรารู้ไหมว่า ในขณะที่เราเกิดเหตุอยู่นั้น มีใครบางคนมาอยู่ก่อนหน้าหน่วยกู้ภัยเหล่านั้น??? พวกเราเคยฉุกคิดหรือไม่ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า” ทรงประทับที่นั้นแล้ว ทรงอยู่เคียงข้างเรา พระคัมภีร์บอกเราว่า “พระองค์ทรงเป็นแหล่งลี้ภัยและทรงเป็นพละกำลังสำหรับเรา” พระองค์ทรงพร้อมที่จะช่วยเหลือเราในยามที่เราตกระกำลำบาก พระองค์ทรงไปอยู่กับเราเร็วกว่าหน่วยกู้ภัยใดๆ เราไม่จำเป็นต้องยกโทรศัพท์ขึ้นโทรไปที่ 191 เพื่อขอให้พระองค์มาช่วย พระองค์ก็ทรงอยู่กับเราที่นั้นแล้ว เพราะ “พระเจ้าสถิตกับเรา” เสมอ ทุกเวลาทุกนาที
เราอย่าได้ท้อแท้ เพราะเรารู้ว่าพระเจ้าทรงประทับอยู่กับเรา ทั้งในเวลาที่เรามีความสุขและในเวลาที่เรามีความทุกข์ ในขณะที่เรารอให้หน่วยงานหรือหน่วยกู้ภัยมาช่วยเรา ถ้าเรารู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง อย่าลืม...องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพร้อมเสมอที่จะเข้าช่วยเหลือเรา "พระเจ้าทรงเป็นแหล่งลี้ภัยและทรงเป็นพละกำลังสำหรับชาวเรา เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมเสมอในยามเดือดร้อน”(สดุดี 46:1)
ข้อคิด
» ฉันรู้สึกกังวลใจ กลุ้มใจ โดดเดี่ยวเมื่อไม่มีใครมาอยู่ด้วยหรือไม่
“ฉันลืมคิดถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าในยามที่ต้องประสบกับปัญหาหรือวิกฤติในชีวิตหรือไม่
“ฉันได้ให้ความไว้วางใจในพระเจ้าเหนือสิ่งอื่นใดในชีวิตหรือไม่
----------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ : สังฆมณฑลราชบุรีเปิดค่ายลูกเสือเป็นที่พักพิงผู้ประสบอุทกภัย เชิญดูรายละเอียดได้ที่
http://www.ratchaburidio.or.th/main/news/613-2011-10-27-09-41-06
